شرکت های تجاری اصولاَ برای مدت طولانی تشکیل می شوند. در طول حیات شرکت اوضاع و احوال حاکم بر آن به طور دائم تغییر می کند. ثبت شرکتها از یک طرف، اغلب مواد اساسنامه شرکا از روی مواد قانون تنظیم می شود که در صورت تغییر قانون، مواد اساسنامه نیز باید تغییر کند و از طرف دیگر، حتی در صورت تغییر نیافتن قانون، برای آنکه شرکت بتواند خود را با تحولات اقتصادی داخل و خارج آن تطبیق دهد، باید چهارچوب حقوقی اولیه ای را که برای فعالیت اقتصادی-تجاری خود در نظر گرفته است تغییر دهد؛ امری که فقط در صورت تغییر اساسنامه تحقق می یابد. تغییر در اساسنامه شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده شرکت است که می تواند بجز در موارد استثنایی، تقریباً تمام مواد اساسنامه را تغییر دهد.

اختیارات مجمع عمومی در تغییرات شرکت

اگر نظریه قراردادی بودن شرکت را بپذیریم، اساسنامه تصویب شده شرکت، بویژه شرکت های سهامی خاص که همه سهامداران اولیه شرکت آن را امضا کرده اند (ماده 20 لایحه قانونی 1347)، تغییر پذیر نیست مگر با توافق تمام سهامداران. مع ذلک، قانونگذار برای تطبیق وضع شرکت با واقعیت های اقتصادی موجود، تا حد بسیاری فکر قراردادی بودن شرکت را کنار گذاشته و برای تغییر اساسنامه، تصمیم اکثریت شرکا را در قالب مجمع عمومی کافی دانسته است.

همچنین او برای حفظ حقوق سهامداران دخالت مجمع عمومی فوق العاده را در تحقق این امر ضروری تلقی کرده است که برای تشکیل آن و تصمیم گیری در آن حد نصاب و اکثریت بیشتری لازم است (مواد 84 و 85 لایحه قانونی 1347) در قانون تجارت 1311 نیز برای تشکیل مجمع عمومی شرایط سخت تری از حیث حد نصاب و اکثریت پیش بینی شده بود (ماده 74).

مجمع عمومی فوق العاده در محدوده صلاحیت خود محق است تمام مواد اساسنامه را تغییر دهد و نمی توان در اساسنامه شرکت این صلاحیت مجمع را محدود کرد، چه ماده 83 لایحه قانونی 1347 که به موجب آن "هر گونه تغییر در مواد اساسنامه" در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است، جنبه آمره دارد. همچنین با توجه به آمره بودن این ماده می توان گفت تغییر مفاد اساسنامه منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است و این مجمع نمی تواند صلاحیت خود را به نهادهای دیگر شرکت -مثل هیات مدیره- واگذار کند، بجز در مورد تغییر سرمایه شرکت که اگر چه از موارد تغییر اساسنامه است، مجمع عمومی فوق العاده می تواند عملی کردن آن را به هیات مدیره واگذار کند.

نکته ی حائز اهمیت این است که هر گونه تغییر در مواد اساسنامه باید مطابق 106 لایحه قانونی 1347 (بند 3) برای ثبت به مرجع ثبت شرکت ها ارسال شود. هیچ گونه تشریفات دیگری، مانند درج مراتب در روزنامه، یا تایید مفاد صورتجلسه و تصدیق صحت مندرجات آن -آن طور که در حقوق فرانسه لازم است- ضروری نیست. کافی است مدیران شرکت عین صورتجلسه مجمع در مورد تغییر اساسنامه را برای مرجع مرجع ثبت شرکت ها ارسال کنند و تغییر در اساسنامه شرکت را ثبت نمایند.

محدودیت مجمع عمومی در تغییر اساسنامه

اصل اختیار مطلق مجمع عمومی در ایجاد هر گونه تغییر در مواد اساسنامه با استثنائاتی نیز همراه است.

الف) تغییر در حقوق بعضی از سهامداران

این نوع حقوق، یا مزایایی است که برای سهام ممتاز در نظر گرفته شده است (تبصره 2 ماده 24 لایحه قانونی 1347)، یا تغییر در مزایایی است که موسسان به موجب اساسنامه برای خود در نظر گرفته اند (بند 7 ماده 9 لایحه قانونی 1347)، یا اینکه حقوق صاحبان سهام انتفاعی.

حقوق راجع به سهام ممتاز قابل تغییر نیست، مگر با جلب موافقت دارندگان نصف به علاوه این گونه سهام و تصمیم مجمع عمومی صاحبان سهام در مورد تغییر در حقوق این گونه سهام قطعی نخواهد بود، "مگر بعد از آنکه دارندگان این گونه سهام (سهام موسس یا انتفاعی) در جلسه خاصی آن تصمیم را تصویب کنند و برای آنکه تصمیم جلسه خاص مذکور معتبر باشد باید دارندگان لااقل نصف این گونه سهام در جلسه حاضر باشند و اگر در این دعوت این حد نصاب حاصل نشود در دعوت دوم حضور دارندگان اقلاَ یک سوم این گونه سهام کافی خواهد بود. تصمیمات همواره به اکثریت دو سوم آرا معتبر خواهد بود" (ماده 93 لایحه قانونی 1347).

ب) تغییرات ممنوع

قانونگذار دو نوع تغییر در اساسنامه را ممنوع کرده است و مجمع عمومی نمی تواند در مورد آن تصمیم بگیرد: افزایش تعهدات سهامداران و تغییر تابعیت شرکت

1. افزایش تعهدات سهامداران. در قسمت اخیر ماده 94 لایحه قانونی 1347 مقرر شده است: "هیچ اکثریتی بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید" که قاعدتاً بدین معناست که هیچ مجمع عمومی ای نمی تواند بر تعهدات سهامداران بیفزاید، برای مثال، مجمع اخیر نمی تواند سهامداران را به پرداخت مبالغی اضافه بر آنچه تعهد کرده اند وادار کند یا اینکه شرکت سهامی را به شرکت تضامنی تبدیل کند که در آن همه شرکا مسئولیتی بیش از آورده خود در شرکت دارند.
   محدود کردن حقوق سهامداران به منزله افزایش تعهدات آنان نیست و بنابراین، مجمع عمومی شرکت سهامی خاص می تواند برای مثال آن قسمت از اساسنامه را که در مورد آزادی انتقال سهام از جانب سهامداران است تغییر دهد و انتقال را منوط به موافقت مدیران شرکت یا مجمع عمومی صاحبان سهام کند (ماده 41 لایحه قانونی 1347).
2. تغییر تابعیت شرکت: در راستای راه حل قانون تجارت 1311 (قسمت اخیر ماده 74)، ماده 94 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است که هیچ مجمع عمومی ای نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر بدهد. این ماده بدین معنا نیست که به هیچ وجه نمی توان تابعیت شرکت را تغییر داد، بلکه بدین معناست که مجمع عمومی که به اکثریت آرا اتخاذ تصمیم کند، حق چنین کاری را ندارد، ولی هر گاه تمام شرکا به این کار رضایت دهند، تغییر تابعیت شرکت بلااشکال است.

از آنجا که برای تغییر تابعیت شرکت اتفاق را ضروری است،مجمع عمومی ممکن است از اختیار خود در تغییر مرکز اصلی شرکت استفاده کند و این مرکز را تغییر دهد؛ با این هدف که به تبعیت از تغییر مرکز اصلی شرکت تابعیت آن هم تغییر کند؛ اما چنین ترفندی غیر موثر است و حتی اگر مرکز اصلی شرکت نیز تغییر کند، تابعیت شرکت به سبب ممنوعیتی که قانونگذار مقرر کرده تغییر نخواهد کرد.

ج) تغییراتی که به حقوق فردی سهامداران لطمه وارد می کند

با وجود آنکه مجمع عمومی در تغییر اساسنامه شرکت اختیار مطلق دارد،نمی تواند تا آنجا پیش رود که به حقوق فردی سهامداران لطمه وارد کند،برای مثال نمی تواند به بهانه کاهش سرمایه تصمیم بگیرد مبلغ بعضی از سهام را به سهامداران مسترد دارد،زیرا این امر به منزله  اخراج شریک از شرکت است که ممنوع است.البته،تشخیص این نکته که کدام تصمیم مجمع عمومی به حقوق فردی شرکا لطمه وارد می کند امر دشواری است.دادگاه باید با توجه به اوضاع و احوال حاکم بر هر پرونده تصمیمات مجمع اخیر را ارزیابی کند.

مجوز ثبت شرکت تعاونی برای ثبت هر شرکت یا اتحادیه تعاونی لازم است. هزینه پلمپ دفاتر در گام نخست باید اقدامات انجام شده برای تشکیل آن، از لحاظ مطابقت با مقررات به تایید وزارت تعاون برسد و برای آن "مجوز ثبت" صادر شود. مجوز ثبت حاکی از تایید وزارت تعاون بر مطابقت اقدامات انجام شده برای تشکیل تعاونی با مقررات مربوط است. برای اخذ مجوز ثبت، اولین هیئت مدیره یا وکیل وی، مدارک مورد نیاز ثبت تعاونی را به وزارت تعاون تسلیم و صدور آن را درخواست می کند. وزارت تعاون پس از بررسی مدارک در صورت تایید اقدامات انجام شده، مجوز ثبت را صادر می کند.

مجوز ثبت شرکت تعاونی یکی از مدارکی است که باید برای ثبت تعاونی به مرجع ثبت تسلیم شود و بدون آن ثبت تعاونی ممکن نیست. هیئت مدیره مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ برگزاری اولین مجمع عمومی عادی مدارک لازم از جمله مجوز ثبت شرکت یا اتحادیه تعاونی را برای ثبت و صدور آگهی مربوط به مرجع ثبت تسلیم کند.

وزارت تعاون برای صدور مجوز شرکت تعاونی، امور ذیل را بر اساس مدارک تسلیم شده بررسی می کند:

-موجود بودن همه مدارک لازم مربوط به تشکیل تعاونی و صحیح بودن ترتیب تنظیم آن ها؛
-مطابقت داشتن اقداماتی که هیئت موسس و اولین مجمع عمومی عادی برای تشکیل تعاونی انجام داده اند و نیز اقدامات و اعمال هیئت مدیره با مقررات قانون بخش تعاونی و آیین نامه اجرایی قانون مذکور و آیین نامه ها و دستورالعمل های مربوط؛
-مطابقت داشتن اساسنامه مصوب تعاونی با نمونه اساسنامه مربوط و قانون برای احراز موارد مذکور وزارت تعاون، مطالب و امور متعددی را بررسی می کند که امور ذیل از جمله آن هاست.
-تشکیل شدن تعاونی در ظرف مدت دو ماه از تاریخ صدور موافقتنامه تشکیل از طرف وزارت تعاون یا در ظرف مدت تمدید شده، اگر مدت مذکور تمدید شده باشد؛
-موجود بودن همه مطالب لازم در دعوتنامه ای که هیئت موسس برای تشکیل اولین مجمع عمومی عادی انتشار داده است؛
-مراعات فاصله زمانی بین تاریخ انتشار دعوتنامه مذکور با تاریخ تشکیل اولین جلسه مجمع عمومی عادی که طبق آیین نامه مربوط نباید از 30 روز کمتر و از 35 روز بیشتر باشد.
-مراعات شدن نصاب لازم برای رسمیت جلسه اولین مجمع عمومی عادی؛
-عدم تخلف از مقررات راجع به رأی گیری برای انتخاب اعضای اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان و مراعات شدن اکثریت مقرر برای انتخاب آن ها و به تعداد مقرر انتخاب شدن اعضای اصلی و اعضای علی البدل؛
-نوشته شدن کلیه مطالب ضروری در صورت جلسات هیئت مؤسس و اولین مجمع عمومی عادی و رؤسا و وافی به مقصود بودن آن ها؛
-وجود امضای رئیس مجمع و منشی و ناظران جلسه در پایان صفحات اساسنامه؛
-اعلام قبولی یکایک اعضای هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان پس از انتخاب شدن؛
-محرز بودن وجود شرایط مقرر در ماده 38 قانون بخش تعاونی در اعضای هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان؛
-انتخاب هیئت رئیسه برای هیئت مدیره و مراعات اکثریت لازم برای انتخاب آن؛
-عدم مغایرت هدف تعیین شده در اساسنامه برای تعاونی یا اهدافی که در ماده یک قانون بخش تعاونی،برای تعاونی ها مقرر شده است.
-مطابقت داشتن موضوع و حدود عملیات تعیین شده در اساسنامه برای تعاونی با نوع تعاونی و از لحاظ تولیدی یا توزیعی و شهری یا روستایی بودن آن در شرکت های تعاونی؛
-برابر بودن تعداد سهام و سرمایه اولیه ای که در اساسنامه برای تعاونی در شرکت های تعاونی قید شده است با جمع تعداد سهام و مقدار سرمایه داوطلبان عضویت و بالغ بودن آن به تمام سرمایه (یا به میزان حداقل 51 درصد مقرر در ماده 17 قانون بخش تعاونی برای شرکت های تعاونی)؛
-تقویم و تسلیم شدن آورده های غیر نقدی داوطلبان عضویت (اگر وجود داشته باشد)؛
-میزان و نحوه سرمایه گذاری یا مشارکت نهادها و ارگان های دولتی و عمومی موضوع ماده مذکور از قانون بخش تعاونی (اگر وجود داشته باشد) در شرکت های تعاونی؛
-وجود داوطلبان عضویت به تعداد حداقل مقرر در مقررات مربوط؛
-انتخاب مدیر عامل به وسیله هیئت مدیره طبق مقررات مربوط و غیره

مرجع ثبت:
مرجع ثبت تعاونی ها در تهران "اداره کل ثبت شرکت ها" و در شهرستان ها "اداره ثبت" واقع در مرکز اصلی تعاونی است.
هرگونه تغییری که بعداَ در اساسنامه یا در اعضای هیئت مدیره، بازرسان و مدیر عامل تعاونی یا در سرمایه آن صورت گیرد، باید به مرجع ثبت تعاونی اعلام شود.

مدارک لازم برای ثبت و اخذ مجوز ثبت:

مدارک و اوراقی که اولین هیئت مدیره برای اخذ مجوز ثبت تعاونی باید همراه درخواست خود به وزارت تعاون (اداره کل یا اداره تعاون) تسلیم کند، عبارتند از:

1. اساسنامه مصوب شرکت یا اتحادیه،
2. دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی؛
3. صورت جلسه اولین مجمع عمومی عادی،دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان،
4. رسید پرداخت مقدار وجو لازم التادیه سرمایه تعاونی،طبق اساسنامه؛
5. مدارک مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه که به صورت جنسی بوده است(اگر وجود داشته است)؛
6. فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل تعاونی؛
7. فهرست اسامی حاضران در اولین مجمع عمومی عادی که حاوی امضای آن ها باشد؛
8. فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیر عامل که حاوی امضای آن ها باشد؛
9. قبولی کتبی اعضای اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان؛
10. صورت جلسه راجع به جلسه اولین هیئت مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رییس و منشی هیئت مدیره،انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیر عامل.

آگهی ثبت تعاونی

ثبت تعاونی به وسیله درج آگهی در "روزنامه رسمی" به اطلاع عموم می رسد. عندالاقتضاء می توان علاوه بر روزنامه رسمی در یکی از روزنامه های محلی یا با الصاق آگهی در معابر عمومی مرکز تعاونی نیز ثبت آن را اعلام کرد. هرگونه تغییری که بعداَ در اساسنامه داده می شود باید در روزنامه رسمی آگهی گردد. لیکن انتشار آگهی در روزنامه رسمی برای اعلام تغییر هیئت مدیره و بازرسان و مدیر عامل الزامی نیست.

پروانه تاسیس

هیئت مدیره تعاونی پس از ثبت باید از وزارت تعاون برای آن پروانه تاسیس بگیرد و پس از اخذ پروانه تاسیس است که شرکت تعاونی می تواند به فعالیت بپردازد. مدارک لازم برای اخذ پروانه تاسیس عبارت است از:

• فتوکپی مدارک ثبت تعاونی که از مرجع ثبت دریافت شده است (اصل مدرک نیز باید برای ملاحظه ارائه شود)
• نسخه ای از روزنامه رسمی که آگهی تشکیل شرکت تعاونی در آن چاپ شده است؛
• تقاضانامه برای اخذ پروانه تاسیس که به عنوان وزارت تعاون نوشته شده است. وزارت تعاون پس از بررسی، پروانه تاسیس شرکت تعاونی را صادر و ابلاغ می کند. لازم به یادآوری است که شرکت های تعاونی، اعم از تولیدی و توزیعی، علاوه بر اخذ مجوز تشکیل و تاسیس از وزارت تعاون، باید برای انجام فعالیت حسب قوانین و مقررات مربوط از دستگاه های ذیربط نیز مجوز لازم اخذ کنند.

مسئولیت اولین هیئت مدیره در عدم اقدام به ثبت:
طبق قانون، اولین هیئت مدیره تعاونی مکلف است به ثبت تعاونی اقدام کند. پس هر گاه هیئت مدیره مزبور به ثبت آن اقدام نکند، به علت عدم انجام وظیفه مسئول خسارتی که از این لحاظ متوجه داوطلبان عضویت می شود خواهد بود. مسئولیت اولین هیئت مدیره در عدم اقدام به ثبت تعاونی، ناشی از "تفریط" است. تفریط ترک عملی است که انجام آن بر عهده شخص باشد و در مانحن فیه اولین هیئت مدیره به وظیفه ای که قانوناً بر عهده دارد عمل نکرده است.

اولین هیئت مدیره به یکی از اعضای خود یا به مدیر عامل وکالت می دهد که برای ثبت تعاونی اقدام کند. هر گاه این شخص از انجام اقدام لازم برای ثبت خودداری کند، به نحوی که عدم ثبت تعاونی به او منتسب باشد، این امر از توجه مسئولیت به هیئت مدیره جلوگیری نمی کند، زیرا قانون صریحاَ هیئت مدیره را مکلف به اقدام برای ثبت شرکت کرده است؛ لذا مسئولیت ناشی از عدم اقدام، در هر صورت متوجه هیئت مدیره خواهد بود. ولی باید گفت شخصی که وکالت هیئت مدیره را در اقدام به ثبت شرکت بر عهده دارد در برابر هیئت مدیره نسبت به خسارت احتمالی مسئول است و هیئت مدیره بعد از اینکه شخصاَ خسارت ناشی از عدم ثبت شرکت را جبران کرد می تواند به دادگاه مراجعه کند و با اثبات این امر که عدم ثبت شرکت منتسب به اوست، مبالغی را که بابت خسارت مذکور پرداخته است طبق حکم دادگاه از وی مطالبه و وصول کند.

مالزی کشوری است با آب و هوای گرم و شرجی که در جنوب شرقی آسیا واقع شده است. اخذ کارت بازرگانی فوری پایتخت مالزی کوالالامپور است.این کشور شامل دو ناحیه ی جغرافیایی است که توسط دریای چین جنوبی از هم جدا می شود.زبان رسمی این کشور مالائی هست که علاوه بر این زبان،به زبان انگلیسی هم صحبت می کنند.

اقتصاد مالزی
کشور مالزی از موفق ترین سیستم های اقتصادی جنوب شرق آسیا قلمداد می گردد. این کشور با جمعیت حدود 25 میلیون نفر دارای رشد بیش از هفت درصدی تولید ناخالص ملی است. کشورمالزی به عنوان کشور دوست و مسلمان با بهره گیری از مشترکات فرهنگی و مذهبی یکی از شرکاء تجاری منحصر به فرد ایران محسوب می شود که دارای روابط توسعه یافته ای باهم می باشند.
اقتصاد مالزی با درآمد متوسط بالا برای سطح جامعه اقتصاد فراگیری دارد.بطوریکه یکی از 13 کشور مشخص شده توسط کمیسیون رشد و توسعه درباره ی ثبات اقتصاد است. رشد توسعه در آن، این کشور را تبدیل به یک موقعیت عالی برای سرمایه گذاران خارجی کرده تا سرمایه خود را در بازاری که دارای ثبات است انتقال دهند.
ثبت شرکت در مالزی
هر فرد خارجی باید یک شریک مالزیایی داشته باشد و چنانچه تمایلی به داشتن شریک نداشته باشد می تواند سرمایه ی شرکت خود را به 500000 رینگیت برساند. دراینصورت نیازی به داشتن یک شریک نیست. بعد از تشکیل شرکت و افزایش سرمایه  شما باید دفتری را برای شرکت اجاره کرده یاخریداری نمایید.
همه ی اتباع خارجی می توانند با تملک صد در صد در مالزی شرکت خود را به ثبت برسانند. ماهیت کسب و کار و بیزینس باید با توجه به دستورالعمل های مربوط به دولت مالزی انجام شود. با این حال تمام صنایع کسب و کار اجازه دارند در مالزی شرکت خود را ثبت کنند.
انواع شرکتهای قابل ثبت در مالزی:
_ شرکتهایی که کل سرمایه آن متعلق به افراد خارجی می باشد با حداقل سرمایه 500000 رینگیت و یک میلیون رینگیت جهت شرکت صادرات و واردات و رستوران.
_ سرمایه گذاری مشترک با یک شرکت با تابعیت مالزی با حداقل سهم شراکت 50 درصدی مالزیایی و حداقل سرمایه 350000 رینگیت برای تبعه خارجی.
مطابق آخرین تغییرات مصوبه 2009برای  ثبت شرکت مسولیت محدود، حداقل وجود یک سهامدار لازم است.بنابراین، نیاز به شریک محلی نیست و صد در صد سهم الشرکه می تواند متعلق به سهامدار خارجی باشد. مدیر این نوع شرکت باید آدرسی در مالزی داشته باشد و ورشکسته و نامعتبر نباشد.
شرکتهای خارجی در مالزی
شرکتهای ثبت شده در مالزی چه محل تجارت آنها داخل مالزی باشد چه در حال تجارت با مالزی باشند طبق قانون شرکتهای مالزی به عنوان شرکتهای خارجی قلمداد می شوند.
مدارک و مراحل برای ثبت شعبه شرکت خارجی در مالزی:
1)مراجعه به اداره ی ثبت مالزی و ارایه مدارک زیر:
_ فرم درخواست.
_ نتیجه ی جستجوی نام فرم 13Aبرای استفاده از نام یک شرکت خارجی.
_ ارایه کپی مدرک نشان دهنده ی نام ثبت شده شرکت در کشور مبدأ.
2)تحویل مدارک مورد نیاز زیر:
_ ترجمه رسمی و تأیید شده ی سند ثبت شرکت.
_ ترجمه رسمی  اساسنامه.
_ لیست و مشخصات مدیران شرکت مطابق فرم 79
_ مدارک دال بر معرفی نماینده که در مالزی سکونت دارد.
_ برگه رسمی قبول نمایندگی.
_ پرداخت هزینه باطل شدن تمبر.
_ ارایه ارزش برابری نرخ ارز رسمی کشور مبدأ با نرخ رینگیت مالزی از روزنامه های مالزی.
3) تأییدیه اداره ثبت و صدور سند ثبت شرکت.
4)معرفی مکان نگهداری اسناد و مکان تجاری شرکت.

5)موارد بعد از ثبت که شامل گزارش کلیه تغییرات به اداره ثبت و درج مدارک زیر در پرونده شرکت حداکثر طی 2 ماه بعد از هر جلسه عمومی سالانه میباشد:
_ کپی سود سالانه شرکت.
_ کپی ترازنامه دفتر کل.
_ شرح دارایی ها.
_ حساب سود و زیان.
__ تهیه اسناد به زبان بهاسای مالزی یا انگلیسی.
ثبت شرکت در مناطق آزاد مالزی
برای تشویق سرمایه گذاری، دولت مالزی بعضی از شهرها و جزایر را مناطق آزاد معرفی کرده است. این مناطق آزاد اقتصادی دارای مزایایی چون معافیت های مالیاتی، تعهدات خاص بانکی و اعتباری و سهولت تجارت آزاد در عرصه بین المللی برای تجار و شرکتهای بازرگانی است. به این شرکتهای بازرگانیOFFSHOREگفته می شود. که بسته به نوع فعالیتشان دارای مزایای متفاوتی اند.
این شرکت حق ندارد با دیگر شرکت ها و شهروندان مالزیایی معامله کند و تنها می تواند با شرکتهای مشابه در همان منطقه آزاد و یا شرکتهای خارجی وارد معامله گردد. برای همین نمی تواند چک های داخل مالزی را نقد کند.
شرایط ومدارک مورد نیاز ثبت شرکت در مالزی:
_ معرفی حداقل دو نفر به عنوان مدیربا حداقل 18 سال سن( با داشتن آدرس در مالزی)
_ معرفی حداقل سه سهام دار( با داشتن آدرس در مالزی)
_کپی صفحه اول گذرنامه مدیران و سهامداران.
_ تکمیل فرم درخواست ثبت شرکت.
_ پرداخت بیعانه اولیه.
روش کار ثبت شرکت:
_ تکمیل فرم درخواست ثبت.
_ پرداخت بیعانه 30 درصد از کل هزینه ثبت.
_ استعلام نام اولیه شرکت از اداره ثبت.
_ دریافت نتیجه ی استعلام و اعلام آن.
_ آماده سازی اسناد شرکت بعد از تأیید نام انتخاب شده.
_ دریافت فرم های تأسیس امضا شده.
_ پرداخت 70 درصد باقیماده از هزینه ثبت شرکت.
_ آغاز مراحل ثبت شرکت در اداره ثبت .
_ ارسال اسامی مدیران و سهامداران شرکت برای الحاق و تصویب کمیسیون شرکتهای مالزی.
_ تحویل مدارک ثبتی شرکت.
_ثبت شرکت بعد از تأیید.
_ صدور پروانه برای بهره وری.
فرد متقاضی یک مشاور رسمی را با مجوز از طرف اداره ثبت شرکتهای مالزی منصوب می کند تا امور ثبتی و قانونی شرکت را در طول دوره فعالیت در مالزی انجام دهد. این مشاور به نمایندگی از طرف مدیران شرکت برای ثبت یا تأسیس شرکت در اداره ثبت شرکتهای مالزی اقدام می کند.

به نظر می رسد برای ورود در بحث ابتدائاَ لازم است مجمع عمومی و وظایف آن مورد بررسی قرار گیرد. پلمپ دفاتر سپس موارد ثبت اجباری تصمیمات مجمع عمومی را مورد بحث قرار می دهیم.

تعریف:
مجمع عمومی شرکت سهامی از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود.مقررات مربوط به حضور عده لازم برای تشکیل مجمع عمومی و آراء لازم جهت اتخاذ تصمیمات در اساسنامه معین خواهد شد،مگر در مواردی که به موجب قانون تکلیف خاص برای آن مقرر شده باشد.(ماده 72 قانون تجارت)
انواع مجامع عمومی:
مجمع عمومی که مهم ترین رکن شرکت است بنا به ماده 73 قانون تجارت مشتمل بر انواع ذیل می باشد:
1-مجمع عمومی موسس
2-مجمع عمومی عادی
3-مجمع عمومی فوق العاده
مجمع عمومی موسس
مجمع عمومی موسس با رعایت مقررات قانون تجارت تشکیل و پس از رسیدگی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم و شور درباره اساسنامه شرکت و تصویب آن،اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می کند و نیز مجمع عمومی موسس آن،اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می کند و نیز مجمع عمومی موسس روزنامه کثیرالانتشار را که هر گونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجمع عمومی سالانه بطور منحصر در آن منتشر خواهد شد تعیین خواهد نمود.مدیران و بازرسان شرکت باید کتباَ قبول سمت نمایند.قبول سمت بخودی خود دلیل بر این است که مدیر و بازرس با علم به تکالیف و مسئولیت های سمت خود عهده دار آن گردیده اند.از این تاریخ شرکت تشکیل شده محسوب می شود.(ماده 17)
وظایف مجمع عمومی موسس:
1-رسیدگی به گزارش موسسین و تصویب آن و همچنین احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم
2-تصویب طرح اساسنامه شرکت و در صورت لزوم اصلاح آن
3-تصویب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت
4-تعیین روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی برای سهامداران تا تشکیل اولین مجمع عمومی در آن منتشر خواهد شد.
گزارش موسسین باید حداقل پنج روز قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس در محلی که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است برای مراجعه پذیره نویسان سهام آماده باشد.
مجمع عمومی عادی:
مجمع عمومی عادی که بلحاظ کاربرد و عمومیت در مقایسه با مجامع عمومی دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار است.بطور معمول هر سال یکبار در زمانی که اساسنامه شرکت معین کرده باشد تشکیل و در چارچوب وظایف مقرر و مصرح در اساسنامه،بحث،بررسی و اتخاذ تصمیم می نماید.چنانچه هیات مدیره در موعد مقرر،مجمع عمومی را برای تشکیل جلسه سالیانه دعوت نکند بازرس یا بازرسان موظف هستند راساَ به این کار اقدام نمایند و در غیر این صورت سهامداران شرکت که بیش از 15 درصد سرمایه شرکت را در اختیار داشته باشند می توانند از مجمع عمومی برای تشکیل جلسه دعوت بعمل آوردند.
وظایف مجمع عمومی عادی
وظایف مجمع عمومی(سالیانه) صاحبان سهام بشرح ذیل است:
1-رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره کلیه امور جاری شرکت غیر از آنچه که در صلاحیت مجامع عمومی موسسین یا فوق العاده است.
2-رسیدگی به ترازنامه و حساب سود و زیان سال مالی قبل و صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد و سالانه شرکت متعاقب استماع گزارش مدیران و بازرس یا بازرسان
3-انتخاب مدیران وبازرس یا بازرسان
4-تصویب ترازنامه و دستور تقسیم سود بین صاحبان سهام
5-تعیین روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی ها و اطلاعیه های شرکت تا مجمع عمومی عادی سال بعد در آن انتشار خواهد یافت.
مجمع عمومی فوق العاده
مجمع عمومی فوق العاده که متشکل از اجتماع صاحبان سهام شرکت است در مواقع اضطراری و زمانی که موضوع فوق العاده ای مطرح باشد تشکیل می شود.بنابراین تشکیل جلسه این مجمع برخلاف مجمع عمومی عادی تابع نظم و انضباط خاصی نیست.
وظایف مجمع عمومی فوق العاده
موضوعاتی که رسیدگی به آن ها در صلاحیت مجمع عمومی عادی نیست،در زمره وظایف مجمع عمومی فوق العاده است.اهم این وظایف عبارتند از:
1-تغییر اساسنامه شرکت
2-تغییر سرمایه شرکت
3-انحلال قبل از موعد شرکت
محدودیت های موجود در خصوص تصمیمات مجمع عمومی
بنا به تجویز ماده 94 قانون تجارت،هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد و یا هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید.به عبارت دیگر می توان گفت تغییر تابعیت شرکت و افزایش تعهدات صاحبان سهام در صلاحیت هیچیک از مجامع عمومی(عادی،موسس یا فوق العاده) نمی باشد.
موارد ثبت اجباری تصمیمات مجمع عمومی:
بنا به تجویز ماده 106 در مواردیکه تصمیمات مجمع عمومی یکی از امور ذیل باشد یک نسخه از صورت جلسه مجمع باید جهت ثبت به مرجع ثبت شرکت ها ارسال گردد.
1-انتخاب مدیران بازرس یا بازرسان
2-کاهش یا افزایش سرمایه
3-تغییرات اساسنامه
4-تصویب ترازنامه
5-انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن
بدیهی است مراتب پس از انجام تشریفات ثبت در روزنامه رسمی کشور منتشر می گردد.

افزایش سرمایه شرکت باید طبق شرایطی که قانون مقرر کرده است  ثبت شرکت صورت گیرد که در مورد هر کدام از شرایط افزایش و ثبت آن توضیح خواهیم داد.

تغییر در سرمایه شرکت سهامی، در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده بوده و به دو صورت می تواند باشد: افزایش سرمایه و کاهش سرمایه

• انواع افزایش سرمایه

سرمایه شرکت را می توان از طریق صدور سهام جدید و یا از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود، افزایش داد.

• شرایط افزایش سرمایه

افزایش سرمایه به تصمیم مجمع عمومی فوق العاده صورت می گیرد. مادام که سرمایه قبلی شرکت تماماً تادیه نشده است، افزایش سرمایه تحت هیچ عنوانی مجاز نخواهد بود. مجمع عمومی فوق العاده می تواند به هیات مدیره اجازه دهد که ظرف مدت معینی که نباید از پنج سال تجاوز کند، سرمایه شرکت را تا میزان مبلغ معینی به یکی از طرق مذکور در فوق افزایش دهد.

لازم است ذکر شود که به تصریح قانون، اساسنامه شرکت نمی تواند متضمن اختیار افزایش سرمایه برای هیات مدیره باشد.

هیات مدیره در هر حال، خواه در اجرای تصمیم مجمع عمومی فوق العاده و خواه با استفاده از اجازه ای که مجمع مذکور به وی داده است، در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه، مکلف است حداکثر ظرف یک ماه مراتب را ضمن اصلاح اساسنامه و قید سرمایه جدید به جای سرمایه ثبت شده، به مرجع ثبت شرکت ها اعلام کند تا پس از ثبت، جهت اطلاع عموم آگهی شود.

• پیشنهاد هیات مدیره و گزارش بازرسان

مجمع عمومی فوق العاده، به پیشنهاد هیأت مدیره، پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان، در مورد افزایش سرمایه شرکت اتخاذ تصمیم می کند. پیشنهاد هیات مدیره راجع به افزایش سرمایه، باید متضمن توجیه لزوم افزایش سرمایه و نیز شامل گزارشی درباره امور شرکت از بدو سال مالی در جریان و اگر تا آن موقع مجمع عمومی عادی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد، حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد. گزارش بازرس یا بازرسان باید شامل اظهارنظر درباره پیشنهاد هیات مدیره باشد.

• ثبت افزایش سرمایه

در شرکت سهامی خاص، پس از اخذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید، باید مراتب از طریق نشر آگهی در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن انتشار می یابد، به اطلاع صاحبان سهام برسد. در این آگهی باید اطلاعات مربوط به مبلغ افزایش سرمایه و مبلغ اسمی سهام جدید و حسب مورد، مبلغ اضافه ارزش سهام و تعداد سهامی که هر صاحب سهم به نسبت سهام خود حق تقدم در خرید آن ها را دارد و مهلت پذیره نویسی و نحوه پرداخت، ذکر شود. در صورتی که برای سهام جدید شرایط خاصی در نظر گرفته نشده باشد، چگونگی این شرایط نیز در آگهی قید خواهد شد.

افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص، باید به ثبت برسد. برای این منظور لازم است که مدارک ذیل به مرجع ثبت تسلیم گردد:

• اظهارنامه که امضای رئیس وکلیه اعضای هیات مدیره رسیده باشد.
• صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن را به هیات مدیره داده است و در صورت اخیر، صورتجلسه هیات مدیره که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده است.
• یک نسخه از روزنامه ای که آگهی افزایش سرمایه در آن درج شده است.
• اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید.(در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود. این اظهارنامه نیز باید به امضای رئیس وکلیه اعضای هیات مدیره برسد)
• در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد، باید تمام آن تحویل گردیده و قیمت آن با جلب نظر کتبی کارشناس رسمی وزارت دادگستری به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده باشد. یک نسخه از صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده، مربوط به قیمت آورده های غیرنقدی، نیز باید به همراه مدارک مزبور، به مرجع ثبت شرکت تسلیم گردد.

بنا به ماده 2 قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات مصوب 1389 مجلس شورای اسلامی، شرکت هایی که در زمینه ی گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری و "تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه شامل طراحی و تولید کالا و خدمات در حوزه فنادی های برتر و با ارزش افزوده بالا" فعالیت می نمایند، شرکت یا موسسه دانش بنیان محسوب می شوند.

نحوه ثبت شرکت دانش بنیان با توجه به حیطه تخصص آن و شرایط حاضر در جامعه متغیر است. ثبت شرکت در این مقاله بطور کامل مراحل ثبت شرکت دانش بنیان را توضیح خواهیم داد.

ویژگی های شرکت دانش بنیان

شرکت دانش بنیان، اساساً کالا تولید نمی کند و عموماَ،زمین یا ماشین آلات خاصی نیز ندارد.بلکه همیشه عده ای از افراد تحصیلکرده و با تجربه اطلاعاتی تولید می کنند که این اطلاعات ، محصولات اصلی شرکت محسوب شده و برایشان درآمدزایی دارد.

بحث طرح های صنعتی و مالکیت معنوی محصولات ،همیشه از دغدغه های اصلی شرکت محسوب می شود که حفظ حقوق معنوی این اطلاعات ،یکی از مهم ترین مسائل حقوقی در شرکت های دانش بنیان می باشد،زیرا اصولاَ این دارایی ها قابل لمس نمی باشند.

این شرکت ها می توانند ویژگی های زیر را هم داشته باشند:

1. خلاقیت بالا برای حل مسائل مختلف
2. رقابت پذیری فوق العاده نسبت به دیگر شرکت ها
3. بکارگیری و حقیقی سازی ایده های خلاقانه شما
4. اختصاص دهی بودجه برای افزایش دانش نیروی کار
5. دنبال کردن ارزش های معنوی بجای ارزش های مادی

این ویژگی های جالب باید در نحوه ثبت شرکت دانش بنیان هم مورد توجه قرار بگیرند. شما می خواهید شرکتی تاسیس کنید که نسبت به دیگر شرکت ها مزایای مختلفی دارد. پس باید بتوانید این ویژگی ها را تشخیص داده و تمییز دهید تا بیشترین بازدهی را از ثبت شرکت دانش بنیان خود دریافت کنید.

اهداف شرکت دانش بنیان

شرکت های دانش بنیان با هدف هم افزایی علم، ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور و استفاده بهینه از پتانسیل های دانشگاه ها و موسسات پژوهشی مورد تایید وزارت علوم تحقیقات ایجاد می گردند.از جمله سایر اهداف شرکت ها و موسسات دانش بنیان می توان به تحقق اهداف علمی کشور شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری، تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه  شامل طراحی و تولید کالا و خدمات محصولات دانش بنیان با ارزش افزوده فراوان نام برد.

عمده اهداف شرکت دانش بنیان افزایش علم، آگاهی، پیشرفت اقتصادی و همچنین عرضه برتر محصولات و ایده ها به بازار است. این اهداف فارغ از بحث مادی می توانند در زندگی نمود پیدا کنند. برای مثال تصور کنید شما شرکت دانش بنیادی در راستای اقتصاد دارید. این شرکت با لحاظ تمام تخصص های مختلف، با هدف بهبود جنبه اقتصادی در جنبه‌های مختلف می‌تواند کارایی داشته باشد. نحوه ثبت شرکت دانش بنیان هم باید با در نظر داشتن اهداف متعالی آن پیش برود.

شاخص های تشخیص شرکت های دانش بنیان

شاخص های تشخیص شرکت های دانش بنیان به دو دسته شاخص های عمومی و اختصاصی تقسیم می شوند. شرکت های متقاضی باید علاوه بر شاخص های عمومی، شرایط مشخص شده در یکی از سه دسته شاخص های اختصاصی را نیز احراز نمایند. 

الف- شاخص های عمومی

این شاخص ها، همانطور که از نام آنها مشخص است، برای اکثر شرکت ها می توانند مورد بحث قرار گیرند. این شاخص ها برای تمامی شرکت ها واجب هستند؛ یعنی داشتن بخشی از آنها برای بخشی از افراد حاضر در شرکت، الزامی است.

البته این شرایط بسته به نوع احراز افراد می تواند کمی متفاوت باشد. حداقل دو سوم از اعضای هیات مدیره شرکت، حداقل دو مورد از شرایط ذیل را احراز کنند.

1-حداقل دارای مدرک کارشناسی باشند.
2-حداقل 3 سال سابقه فعالیت کاری یا علمی در حوزه فعالیت شرکت و یا سابقه مدیریتی داشته باشند.
3-دارای حداقل یک اختراع ثبت شده ارزیابی شده داخلی یا یک اختراع بین المللی مرتبط با حوزه کاری شرکت باشند.
4-حداقل نیمی از درآمد شرکت در یک سال مالی گذشته شرکت،ناشی از فروش فناوری،کالا و یا خدمات دانش بنیان (شامل خدمات تحقیق و توسعه و طراحی مهندسی مرتبط با فهرست کالاهای دانش بنیان و خدمات تخصصی دانش بنیان) آن شرکت از طریق قرارداد باشد.

تبصره: شرکت هایی که در مرحله تجاری سازی اولین کالای دانش بنیان خود هستند،در صورتی که دارای تولید پایلوت موفق باشند،و استانداردهای لازم را از مراجع ذی صلاح داخلی یا بین المللی کسب کرده باشند،و دارای بازار مطمئن و یا اعلام نیاز معتبر همراه با قرارداد تولید کالا باشند،از رعایت بند 1-2 مستثنی هستند.

5-سابقه بیمه پرداختی برای حداقل 3 نفر از کارکنان تمام وقت شرکت،حداقل 6 ماه باشد.

ب- شاخص های اختصاصی

شرکت متقاضی باید علاوه بر دارا بودن شاخص های عمومی،واجد کلیه شرایط اختصاصی در یکی از دسته های ذیل نیز باشند:
1- شرکت های تولید کننده کالاهای دانش بنیان
2- شرکت باید تولید کننده کالا یا کالاهای دانش بنیان مطابق فهرست کالاهای دانش بنیان مصوب کارگروه باشد که در 2 سال گذشته آن ها را در قالب کالاهای جدید یا ارتقاء یافته عرضه کرده و دانش فنی آن را بواسطه انتقال یا ایجاد دانش فنی،از طریق فعالیت های تحقیق و توسعه،نهادینه
بر اساس "آیین نامه ی تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان مصوب کارگروه ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکت ها و موسسات دانش بنیان و نظارت بر اجرا" یکی از شرط های لازم برای شرکت های تولید کننده و دانش بنیان، تولید کالاهای دانش بنیان می باشد.

رویکردهای مشخص کننده محصولات شرکت های دانش بنیان

با در نظر داشتن معیارهای تشخیص محصولات دانش بنیان، رویکردهای مختلفی هم برای مشخص کردن این محصولات وجود دارند. طبق دو رویکرد، این محصولات مشخص شده است:
1) حوزه هایی که وجود کالاهای دانش بنیان و یا فناوری برتر در آنها وجه غالب را دارد و متوسط فعالیتهای تحقیق و توسعه درآن ها بیشتر از سایر حوزه های فناوری و صنعتی است.نظیر حوزه های فناوری زیستی (پزشکی، کشاورزی، صنعتی و محیط زیست)، فناوری نانو (محصولات و مواد)، فوتونیک و اپیتک (موادقطعات و سامانه ها)، فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم افزارهای کامپیوتری، انرژ‌ی های نو (هسته ای و تجدید پذیر) دارو، الکترونیک، مواد پیشرفته، ساخت و تولید پیشرفته و هوافضا (پرنده ها، ماهوا ره ها و موشکها)
2) سایر حوزه ها و بخش هایی که وجود کالاهای دانش بنیان در آن ها غلبه ندارد، اما رسوخ فناوری های برتر و ظهور محصولات دانش بنیان در آن ها مشاهده می شود. (نظیر نفت و گاز، عمران و حمل و نقل، برق، معدن کشاورزی، آب و هوا) 

معیارهای تشخیص محصولات دانش بنیان

طبق آیین نامه، معیارهای سه گانه ی محصولات دانش بنیان نیز عبارت است از:
دارای پیجیدگی فنی بوده و تولید آن نیاز به تحقیق و توسعه ی هدفمند ،توسط یک تیم فنی خبره داشته باشد، در حوزه ی فناوری های بالا و متوسط به بالا باشد، همچنین  تحقیق و توسعه برای حفظ توان رقابتی آن محصول در بازار، به صورت مداوم انجام شود و عمده ارزش افزوده ی آن کالا، خدمات ناشی از دانش فنی و... نوآوری فناورانه باشد.

لذا بر اساس "آیین نامه ی تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان"، شرکت های متقاضی باید علاوه بر کسب شرایط ذکر شده در شاخص های عمومی ( شامل کسب حد اقل درآمد ذکر شده ی ناشی از فروش فناوری، کالا و خدمات دانش بنیان، نیروی انسانی و سابقه ی بیمه ی کارکنان)، کلیه ی شرایط مشخص شده در شاخص های اختصاصی این آیین نامه را  نیز احراز نماید.

بر اساس "آیین نامه ی تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان مصوب کارگروه ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکت ها و موسسات دانش بنیان و نظارت بر اجرا" یکی از شرط های لازم برای شرکت های تولید کننده و دانش بنیان، تولید کالاهای دانش بنیان می باشد.طبق دو رویکرد، این محصولات مشخص شده است:

1) حوزه هایی که وجود کالاهای دانش بنیان و یا فناوری برتر در آنها وجه غالب را دارد و متوسط فعالیتهای تحقیق و توسعه درآن ها بیشتر از سایر حوزه های فناوری و صنعتی است. نظیر حوزه های فناوری زیستی (پزشکی، کشاورزی، صنعتی و محیط زیست)، فناوری نانو (محصولات و مواد)، فوتونیک و اپیتک (موادقطعات و سامانه ها)، فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم افزارهای کامپیوتری، انرژ‌ی های نو(هسته ای و تجدید پذیر) دارو، الکترونیک، مواد پیشرفته، ساخت و تولید پیشرفته و هوافضا (پرنده ها، ماهوا ره ها و موشکها)

2) سایر حوزه ها و بخش هایی که وجود کالاهای دانش بنیان در آن ها غلبه ندارد ، اما رسوخ فناوری های برتر و ظهور محصولات دانش بنیان در آن ها مشاهده می شود. (نظیر نفت و گاز ،عمران و حمل و نقل، برق ، معدن کشاورزی ،آب و هوا) 

شرایط پذیرش طرح های حمایتی

طرح هایی که نیاز به حمایت دارند، شرایط مختلفی را برای پذیرفته شدن هم دارند. این طرح ها باید از دید این شرایط احراز شوند تا بتوانند به خوبی حمایت شوند. شرایط پذیرش طرح های حمایتی به شرح ذیل می باشند:
تقویت اقتصاد ملی کشور، تقویت دفاع ملی کشور، اشتغال زایی، ارتقای سطح طرح ها از نمونه ی صنعتی و یا ارتقا سطح تکنولوژی، ارتقا از نمونه ضمیمه ی صنعتی محصول به نمونه ی صنعتی و تولیدی طرح هایی که از پتانسیل لازم و توان بالقوه جهت تجاری سازی و رسیدن به فناوری برتر در جهت اشتغال زایی، کسب درآمد و ... برخوردار می باشند.

حمایت از شرکت های دانش بنیانی که در بخش R & D بتوانند سطح توانمندی، تولید و یا کیفیت محصول خود را جهت افزایش توان تولید و رقابت پذیری یا دیگر شرکت ها و تولید کنندگان خارجی ارتقا دهند و با به کارگیری نخبگان، گامی در جهت اشتغالزایی داشته باشند. لذا درباره ی امکان استفاده از مزایای قانونی در زمان ثبت شرکت، نمی توان اظهار نظر کرد و ارزیابی بر مبنای عملکرد شرکت ها پس از ثبت و فعالیت شرکت انجام می شود.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت دانش بنیان

برای دانستن نحوه ثبت شرکت دانش بنیان، باید ابتدا مدارک لازم برای ثبت آن را در نظر داشته باشید. این مدارک عبارت اند از:

1-رزومه شرکت
2-آخرین اظهارنامه مالیاتی ارسال شده به سازمان امور مالیاتی کشور
3-آخرین لیست بیمه شرکت و خلاصه وضعیت حقوق دستمزد و مزایا

فرآیند ثبت شرکت دانش بنیان

مرحله اول جهت ثبت شرکت دانش بنیان، ثبت شرکت یا موسسه حقوقی خصوصی یا تعاونی است.بنابراین،لازم است  شرکت ابتدا به صورت عادی در اداره ثبت شرکت های سازمان ثبت اسناد و املاک کشور به ثبت برسد. در هنگام ثبت، هیچ تفاوتی بین شرکت ها وجود ندارد. ثبت شرکت همانند دیگر شرکت ها و موسسات خواهد بود.

در مرحله بعدی، شرکت ها ی متقاضی باید جهت دانش بنیادی نمودن شرکت و استفاده از مزایای مورد نظر قانون حمایت از شرکت های دانش بنیان، از طریق این سامانه به نشانی http://www.daneshbonyan.ir  ثبت نام کرده و مورد ارزیابی قرار گیرند.

شرکت ها و موسساتی که شاخص های موجود در آیین نامه تشخیص صلاحیت شرکت ها و موسسات دانش بنیان را داشته باشند و بعد از طی مراحل ارزیابی از طریق کارگروه ارزیابی و تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان و نظارت بر اجرا تایید گردند به صندوق نوآوری و شکوفایی معرفی می شوند تا طرح خود را به آن صندوق ارائه نموده و از تسهیلات مربوطه با توجه به اساسنامه صندوق استفاده نمایند.

متقاضیان، برای تکمیل فرم درخواست، می بایست از طریق فرم ارائه شده در سایت مخصوص شرکت های دانش بنیان، اقدام نمایند.رسیدگی به طرح ها پس از ارجاع به ستاد، هر 2ماه یکبار صورت می پذیرد تا کلیه اطلاعات مربوط به سهامداران و اعضای هیئت مدیره و رزومه شرکت و اطلاعات افراد درون سازمان مورد بررسی قرار گیرد و مشخص گردد که آیا شرکت شامل شرکت دانش بنیان می شود یا خیر.

شرکت های متقاضی پس از تولید کالاها و خدمات دانش بنیان یا ارایه ی برنامه تولید (برای شرکت های نوپا) بر مبنای آیین نامه ی مصوب کارگروه، ارزیابی شده و برای یک مدت محدود می توانند از تسهیلات و مزایای قانون استفاده کنند و برای تمدید زمان استفاده از مزایای قانون، باید دوباره ارزیابی شوند.

اما قبل از آن، برای  تشخیص صلاحیت استفاده از تسهیلات، می بایست کلیه اطلاعات لازم، جهت ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکت و موسسه ی دانش بنیان، توسط معاونت فناوری ریاست جمهوری و وزارت بهداشت در این سامانه ثبت شود.

⇐ طریقه ی ثبت نام در سامانه:

شرکت هایی که برای اولین بار وارد سامانه ی ارزیابی و تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان می شوند لازم است با انتخاب گزینه ی ثبت نام و سپس تایید تعهدات و آگاهی های لازم، نام شرکت، شناسه ی ملی و همچنین پست الکترونیک را وارد نمایند تا لینک فعال سازی سامانه، به پست الکترونیک وارد شده ارسال گردد. بعد از تکمیل و ثبت فرم لینک فعالسازی، نام کاربری (شناسه ی ملی) به آدرس ایمیل متقاضی ارسال خواهد شد. اگر بعد از 5 ساعت، نام کاربری (شناسه ملی) خود را فعال نکنید، کد کاربری از سیستم حذف می شود و متقاضی باید مجدداً ثبت نام نماید. لذا لازم است از آدرس ایمیل معتبر استفاده کنید.

متقاضیان می توانند به سامانه ی شناسه ی ملی اشخاص حقوقی کشور به آدرس www.ilenc.ir مراجعه نمایند و با جستجوی اسم شرکت یا موسسه، شناسه ی ملی اشخاص حقوقی را دریافت و در سامانه وارد نمایند. همه ی شرکت های متقاضی حمایت های مندرج در قانون، اطلاعات خود را در این سامانه وارد کرده و بر اساس این فرآیندها ارزیابی می شوند.

پس از ورود اطلاعات باید حتما کلید ذخیره را کلیک نمایید. متقاضیان می بایست تصویر آگهی تاسیس، به همراه آخرین تغییرات شرکت در روزنامه ی رسمی را اسکن نموده و جهت تکمیل اطلاعات، در سامانه بارگذاری نمایند. همچنین، آخرین لیست بیمه ی شرکت به همراه خلاصه وضعیت دستمزد (حقوق و مزایا) و تصویر آخرین اظهار نامه ی مالیاتی، به سازمان امور مالیاتی نیز بایستی ارسال گردد که برای شرکت های نوپا، اختیاری می باشد.

برای تکمیل فرم بررسی فناوری طرح های دانش بنیان در قالب تعاونی، می بایست اطلاعاتی نظیر نام شرکت، نوع شرکت، شماره ی ثبت، آدرس سایت اینترنتی، شماره تلفن ثابت و تلفن همراه و آدرس ایمیل را پر کنید و در بخش دوم، بخش صنعت و فناوری، نام محصول و کاربرد محصول را وارد کرده و در خصوص  تکمیل اطلاعات مالکیت معنوی، زمان دستیابی به نوآوری و اطلاعاتی نظیر عنوان نوآوری، اقدام نمایید.

دررابطه با جایگاه محصول در چرخه ی فناوری نیز، یکی از موارد (مطالعات اولیه، مطالعات تکمیلی، نمونه ی کارگاهی، نمونه ی آزمایشگاهی و نمونه ی صنعتی) را انتخاب کنید و توضیح دهید که چرا محصول در جایگاه انتخاب شده قرار دارد. لذا طرح توجیهی، معرف روح طرح و میزان پختگی مطالعات انجام شده می باشد که ممکن است به دنبال بی دقتی در ارائه ی برخی از اطلاعات، کارشناسان سرمایه گذاری در این طرح را مخاطره آمیز بیابند. بنابراین برای اینکه طرح پیشنهادی مطبوع افتد ، می بایست تمامی آمار و ارقام ، به همراه توضیحات کافی و مستند ارائه گردد  تا هیچ شبهه و سوالی پیش نیاید و متن درستی از اطلاعات در اختیار کارشناسان قرار گیرد.

پس از ورود اطلاعات توسط شرکت های متقاضی در سامانه دبیر خانه ی کارگروه، آن ها را برای کارگزاران مربوطه ارسال می کنند.نتایج بررسی کارگزاران، توسط دبیر خانه برای تصمیم گیری نهایی به کارگروه (یا کمیته ی کارشناسی ذیل کارگروه، حسب مورد) ارجاع داده می شود. در صورت تایید، شرکت متقاضی برای مدت 2 سال مشمول حمایت های مورد نظر قانون می باشد. تمدید این زمان منوط به تداوم شرایط مورد نظر در این آیین نامه است.

شایان ذکر است، دانشگاه ها و واحدهای پژوهشی پس از ثصویب امکان تاسیس شرکت های دانش بنیان در آیین نامه ی مالی و معاملاتی خود در هیئت امنا، می توانند شروع به تشکیل شرکت های دانش بنیان کنند. هر شرکت دانش بنیان به پیشنهاد تعدادی از اعضای هیئت علمی و تصویب دانشگاه یا واحد پژوهشی  تاسیس خواهد شد و یا توسط دانشگاه و واحد پژوهشی به اعضای هیئت علمی پیشنهاد می شود.

⊗ بدیهی است شرکت هایی که بدون ثبت نام در سایت مذکور طرح های خود را ارسال نمایند در لیست پذیرش قرار نخواهند گرفت.

حمایت های دولتی از شرکت های دانش بنیان

دولت برای افزایش پیشرفت و رشد شرکت ها، بخصوص در حیطه دانش بنیان، تلاش های زیادی انجام می دهد. این تلاش ها در نهایت می توانند باعث افزایش انگیزه و سهولت مسیر برای شرکت های دانش بنیان شوند.

در ابتدای امر، این شما هستید که تعیین می کنید در چه حیطه ای می خواهید فعالیت داشته باشید و حمایت شوید. در ادامه، این دولت است که به شما حمایت های مختلف خود را نشان می دهد تا بتوانید مسیر را با سختی کمتر و نتایج درخشان تر دنبال کنید.

شرکت های دانش بنیان از حمایت های دولتی نظر معافیت از پرداخت مالیات، عوارض حقوقی گمرکی و سود بازرگانی و عوارض مالیاتی به مدت 15 سال و همچنین اعطاء تسهیلات کم بهره بلند مدت یا کوتاه مدت و یا بی بهره برخوردار می باشند.

البته میزان هریک از این حمایت ها برای شرکت های مختلف، متفاوت است. معافیت مالیاتی برای شرکت های دانش بنیان می تواند بسیار کمک کننده باشد. بخصوص با در نظر داشتن احتمال اینکه در سال های آینده که مالیات در کشور ما هم موضوع بسیار مهمی خواهد شد. 

در گذشته ای نه چندان دور تصور بر این بود که تنها رضایت مشتری از کیفیت خدمات به وفاداری مشتری منتهی می شود، گرفتن کارت بازرگانی فوری اما امروزه متخصصان بازاریابی پی به اهمیت ایجاد نام های تجاری احساسی برده اند.آن ها دریافته اند که احساسات و ارتباطات احساسی نسبت به نام تجاری می تواند پیوند بلند مدتی را بین مشتری و نام تجاری ایجاد کند که در نهایت این پیوند، وفاداری مشتری را به دنبال دارد.ارتباطات احساسی همچون یک میانجی در ایجاد نام های تجاری قوی عمل می کنند که می توانند نام تجاری را به یک نام تجاری قدرتمند تبدیل کنند.بنابراین برای سازمان ها الزامی است که استراتژی هایی برای ایجاد یک نام تجاری احساسی اتخاذ کنند.
از نظر مشتریان نام تجاری بخش مهمی از یک محصول محسوب می شود.تعلقات احساسی می توانند پیوند عمیقی را بین مشتری و نام تجاری ایجاد کنند.بر این اساس شرکت ها نیز به تدریج دریافته اند که تفکرات منطقی سبب می شود که مصرف کنندگان به نام تجاری ها علاقه مند شوند اما این احساسات هستند که باعث خرید می شوند.
یک مصرف کننده در زمان تصمیم برای خرید یک محصول، تحت تاثیر عوامل گوناگونی قرار دارد که شامل محرک های بازار از جمله آمیزه بازاریابی و عوامل موجود در محیط کسب و کار، عوامل اقتصادی،سیاسی و فرهنگی حاکم بر جامعه است.علاوه بر موارد مذکور،احساسات مصرف کننده تحت تاثیر عواملی نظیر انگیزش،درک و برداشت های ذهنی از محصول و همچنین یادگیری و عقاید شخصی او قرار دارد.اگر چه بسیاری از این عوامل از حیطه نفوذ بازاریابان خارج است،اما برای شناسایی و آگاهی از خرید رفتار مصرف کنندگانی که بازاریابان درصدد نفوذ ایشان هستند، سودمند واقع می شوند.
بنابراین، تصویر یک نام تجاری در ذهن مصرف کنندگان و برداشتی که مصرف کنندگان از آن دارند،برای اهداف بازاریابی بسیار مهم است.چنان چه فایده های کارکردی یک نام تجاری باعث تمایز آن نسبت به رقبایش نشود، مصرف کنندگان آن نام تجاری لزوماَ سرمایه گذاری احساسی بر روی آن نخواهند کرد.بنابراین، یکی از مهم ترین وظایف در مدیریت یک نام تجاری، ایجاد تصور ذهنی مطلوب از آن است که انجام این امر مستلزم شناخت برداشت ها و احساسات مصرف کنندگان از آن نام تجاری است.
ارزش نهفته در یک نام تجاری اغلب مربوط به یک برداشت ویژه از یک مضمون و کاربردی است که مشتری را جذب خود می نماید.مثلاَ جلوگیری از حمله قلبی می تواند دلیلی برای خرید یک دارو باشد.این برداشت بیان کننده معنی و مفهوم است.یک شرکت می تواند برداشت های زیادی را از یک نام تجاری برای محصول خود ایجاد کند.

• نتیجه :

با توجه به مطالب فوق،می توان به این نتیجه رسید که امروزه ایجاد نام تجاری احساسی و هیجانی می تواند تاثیر بسزایی در رفتار و تصمیم گیری خرید مصرف کننده داشته باشد.لازم به یادآوری است ، در رابطه با چگونگی تحقق یافتن این احساسات و هیجانات در سایر مقالات مفصلاَ توضیح داده ایم.( رجوع کنید به مقاله ی احساسات مصرف کنندگان نسبت به نام تجاری )
پاسخ مشتریان در برابر احساسی مثبت از یک نام تجاری، در دو واکنش اصلی جلوه خواهد کرد:

• پیشنهاد خرید یک نام تجاری به دیگران

به این ترتیب تعداد مشتریان و مصرف کنندگان محصولات یک شرکت بیشتر شده، و آن شرکت از مزایای مبالغ بلند مدت بهره مند می شود.

• پذیرش تعمیم یک نام تجاری

استفاده از اعتبار یک نام تجاری موجود برای تولید و عرضه محصولات دیگر موجب بهره مندی یک شرکت از مزیت رقابتی مرتبط با پتانسیل رشد آن نام تجاری می شود.
بنابراین، بین احساس مصرف کنندگان از نام تجاری و پاسخ آن ها رابطه معناداری وجود دارد.با توجه به انواع پاسخ هایی که از سوی مصرف کنندگان در رابطه با نام تجاری داده می شود ارتباطات ذیل کاملاَ محرز می باشد.

• بین احساس گرمای به نام تجاری و پاسخ مشتری رابطه معناداری وجود دارد.
• بین احساس سرگرمی به نام تجاری و پاسخ مشتری رابطه معناداری وجود دارد.
• بین احساس هیجان به نام تجاری و پاسخ مشتری رابطه معناداری وجود دارد.
• بین احساس امنیت به نام تجاری و پاسخ مشتری رابطه معناداری وجود دارد.
• بین احساس مقبولیت اجتماعی ناشی از نام تجاری و پاسخ مشتری رابطه معناداری وجود دارد.
• بین احساس احترام به خود ناشی از نام تجاری و پاسخ مشتری رابطه معناداری وجود دارد.

با توجه به هزینه های بالا برای جلب نظر تمامی افراد جامعه ، انتخاب نامی زیبا و درخور برای برند ، ثبت شرکتها از اساسی ترین اقدامات اولیه برای ورود در بازار است. تفکر اساسی ای که در پشت نام تجاری قرار دارد، یک استراتژی موضع یابی است که نشان دهنده ارزش های یک نام تجاری است.
تغییرات مداوم و پایدار در صنعت و کسب و کار، خود مستلزم ایده های  خلاق و بدیع می باشد تا برند ها بتوانند حضور خود را در بازار آغاز کنند و به رشد خود ادامه دهند.از این رو شناخت ویژگی های یک برند خوشنام بسیار حائز اهمیت است.
اعتقاد بر این است که نقش نام تجاری شبیه به به یک فانوس دریایی است که پرتوهای نور آن جهت حرکت مشخصی را برای کشتی ها تعیین می کند. به بیان دیگر نام های تجاری همانند چشم اندازی هستند که مدیران ارشد سازمان قصد دارند بر اساس آن جهان را به مکان بهتری برای زندگی انسان تبدیل کنند. بر اساس این تعبیر مدیریت نام تجاری عبارت خواهد بود از یک تیم متشکل از مدیران ارشد که برای به تصویر کشاندن جهانی که می خواهند آن را از طریق نام تجاری خود بسازند وقت و تلاش بسیاری را صرف کنند.
بنا به اهمیت موضوع، در این مطلب سعی در شناسایی معیارها و عواملی که در انتخاب نام اهمیت بیشتری دارند شده است .شایان ذکر است شما عزیزان در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی در انتخاب نام برند، می توانید با کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.
همکاران توانمند و فوق حرفه ای ما ، شما را در انتخاب نامی شایسته همراهی خواهند کرد.
قبل از شروع مایلیم که شما در مورد برند طوری فکر کنید که گویی یک فرد می باشد.برای تصور بهتر،گرایش پپسی به صورت فردی جوان، هیجانی و چاق تفسیر می شود ، در حالیکه گرایشات ویژه ی دکتر پیر به صورت مجزا، منحصر به فرد و شوخ تشریح می گردد.

- مراحل ثبت برند

- راهنمای ثبت اینترنتی برند

• جذابیت و منحصر به فردی

نام های زیبا باید جذاب باشند و نه تنها با استفاده از آهنگ خود، بلکه مهم تر از آن با استفاده از معنی و مفهوم لغوی خود و هر عاملی که در طول زمان به نحوی با آن در آمیخته و در جامعه به صورت هویت اجتماعی و شناخته شده نمود یافته، با مشتری سخن گویند.هیجان انگیزی و زیبایی ظاهری از عوامل تاثیرگذار در منحصر به فرد نمودن نام برند می باشند.
"هيجان " ، بر "اثرگذاري برند" ثاثير گذار است.

• صداقت و سادگی

نامی که بتواند صداقت و درستی را به مخاطب منتقل کند کار شما را در جذب مشتری آسان خواهد کرد.درواقع ، اعتبار نام تجاری از باورپذیری اطلاعات مرتبط با موقعیت و موضع محصول که در یک نام تجاری موجود است و مستلزم انجام با ثبات آنچه قول داده شده است می باشد.
یک نام تجاری باید نماد صداقت و سادگی باشد. نتايج حاكي از آن است كه ابعاد ويژگي " صداقت و قدرت" در برند  بر سطح اعتماد به برند تاثير بسیاری مي گذارد  .

• قابلیت ثبت

علامت تجاری می بایست قانونی بوده و قابلیت ثبت داشته باشد. وفق قانون، علامتی قابل ثبت است که جدید و  ابتکاری بوده و گمراه کننده نباشد.به این معنی که نام و نشان تجاری، نباید مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا علامت به اشتباه اندازد.به عنوان مثال، برای پارچه پنبه ای نمی توان نامی به عنوان سفید پشم انتخاب نمود، زیرا ممکن است مشتری تصور کند که پارچه مزبور پشمی است.مثلاَ در فرانسه علامتی برای پارچه های پنبه ای به نام Lavablaine  انتخاب گردید که چون مشتری را گمراه می نمود باطل گردید یا آنکه در علامت خصوصیاتی وجود داشته باشد که مشتری را راجع به مبدا جنس به اشتباه اندازد.

• انتخاب نام تجاری کوتاه به عنوان یک میان بر

بر اساس تئوری عقلانیت محدود توانایی انسان برای جست و جو، پردازش و ارزیابی اطلاعات محدود می باشد. یعنی ذهن انسان درهر زمان توانایی پردازش اطلاعات محدودی را دارد (Hawkins , others2006).
 اگر ما ذهن انسان را با کامپیوتر مقایسه کنیم می توانیم کمیت اطلاعاتی را که یک مصرف کننده با آن مواجه می گردد. با واحد بیت (bit) نشان می دهیم. حجم اطلاعاتی که بر روی بسته بندی یک نام تجاری در یک سوپر مارکت درج شده است بیش از 100 بیت می باشد در حالی که تحقیقات نشان داده است که ذهن انسان حداکثر قادر است به طور همزمان7بیت از اطلاعات را پردازش کند. . (Buchanan Huczynski19)
 ذهن انسان برای برخورد با این سیل عظیم اطلاعات بازاریابی بیت های اطلاعاتی را به صورت گروه های بزرگ تری در می آورد که به آن ها بسته های اطلاعاتی (chunks) گفته می شود و محتوی اطلاعات بیشتری می باشند. از قرار گرفتن این بسته های اطلاعاتی در کنار یکدیگر که هر کدام بخشی از اطلاعات مرتبط با نام تجاری را ارایه می دهند در ذهن مصرف کننده نگرشی در مورد آن نام تجاری شکل می گیرد که می تواند برخرید آن نام تجاری تاثیر بگذارد. براین اساس وظیفه بازاریابان این است که شیوه پردازش اطلاعات مرتبط با نام های تجاری توسط مصرف کنندگان را تسهیل نمایند .بدین ترتیب، انتخاب نام تجاری کوتاه ، به سرعت از طریق پیوندهایی (association) که با آن علائم تجاری دارند در حافظه در دسترس قرار می گیرند.
در این رابطه ، قرار گرفتن مکرر در معرض تبلیغاتی که حاوی آن نام تجاری می باشند می تواند به فرآیند بسته بندی اطلاعات (chunking process) کمک کند. با وجود این آنچه اهمیت دارد این است که در کنار تبلیغ یک نام تجاری، همزمان با آن، ویژگی های برجسته آن را نیز باید تقویت نمود (Schwenk 1998) .

• قابل نگارش به سایر زبان ها

حدود 285 برند هتل در کل دنیا در سال 2006 وجود داشته است که امکان ارزیابی را به ویژه در مورد هتل هایی که در یک محدوده قیمت یکسان هستند، برای مشتریان دشوار می کند.(کیم 2008)
در این میان، تاثیرات نام برند ها برای هتلها ی توسعه یافته در کنار آگاهی از برند و شهرت برند به طور چشم گیری  در انتخاب برند تاثیرگذارند.
بنابراین چنانچه می خواهید برند خود را در سراسر دنیا شناخته شده کنید ، می بایست تمامی جوانب را در نظر بگیرید.نامی را انتخاب کنید که  در فضای مجازی مورد قبول قرار گیرد و قابل نگارش به سایر زبان ها باشد.

• انتخاب نام بر اساس نوع کارکرد و هدف

در حالت ایده آل یک استراتژی موضع یابی نام تجاری باید حول یک ویژگی کارکردی باشد . مشخص بودن این مسئله که برای چه هدفی برندتان را  شکل می دهید ، می تواند به شما در تصمیم گیری کمک کند.
چالشی که مدیران بازاریابی نام تجاری با آن روبرو هستند این است که باید پی ببرند که چه ارزش هایی به طور خاص برای بازارهای هدف آن ها از اهمیت برخوردارند. سپس اطمینان حاصل کنند که قادرند آن ارزش ها را به بازار هدف خود ارایه دهند. اگر کارکنان سازمان این ارزش ها را باور نداشته باشند این عدم اعتقاد در رفتار آنها متجلی خواهد گردید و در نتیجه مصرف کنندگان به یک نام تجاری دیگر روی خواهند آورد.
وقتی ارزش های حاصل از مصرف کالا از ارزش های مورد انتظار مشتری بیشتر باشد مشتری احساس خشنودی می نماید  . اگر این روند ادامه یابد مشتری احساس خشنودی خود را با خرید مجدد نام تجاری و توصیه خرید آن به دوستان و نزدیکانش نسبت به شرکت ابراز می دارد.(Kotler 1999)

• توانایی ارتباط با مصرف کنندگان

تفکر اساسی ای که در پشت یک نام تجاری قرار دارد درک روشن مشتریان از نام برند است. نام تجاری از نظر مصرف کنندگان جزء مهمی از کالا است و تعیین علامت و نام تجاری به فایده و ارزش کالا می افزاید. نامهای تجاری خوب از امتیاز مصرف کننده برخوردارند. امتیاز مصرف کننده بدان معناست که مشتریان نسبت به اسامی وفاداری نشان می دهند. تعداد قابل توجهی از مشتریان، حتی در صورتی که کالاهای جانشین دیگری با قیمتهای پایین تری در بازار عرضه شود، متقاضی همین اسامی تجاری خواهند بود و کالاهای جانشین را نخواهند پذیرفت. به عبارت دیگر، شرکتهایی که دارای اسامی تجاری خوب هستند که از امتیاز مصرف کننده مطلوب برخوردارند و عملاً در مقابل خط مشی های پیشردی رقبا بیمه شده اند. (کاتلر، 1379، ص352)
همزمان با انتخاب نام برند، چشم انداز برند نیز آشکار خواهد شد. بدون داشتن چشم انداز مشخص ، یک نام تجاری در معرض خطر خارج شدن از مسیر خود قرار خواهد گرفت و زمانی که با یک تهدید غیرمنتظره مواجه می گردد به اتخاذ راه حل های کوتاه مدت توسط مدیران خواهد انجامید که این امر می تواند جهت حرکت آن نام تجاری را تغییر دهد. یک چشم انداز مناسب برای نام تجاری در مدیران کارکنان و مصرف کنندگان انگیزه حرکت به سمت اهداف بزرگ تری را فراهم خواهد نمود. تبلیغ شرکت نایک (Nike) با این محتوا که شما نقره را نمی برید، شما طلا را از دست می دهید ؛ نمونه ای خوب از شیوه ای است که یک چشم انداز برای نام تجاری باعث تشویق رفتارهای بخصوصی می گردد.
در مورد اینکه چگونه آن نام تجاری می خواهد یک آینده بهتری را رقم بزند، تحقق یافتن این چشم انداز به عواملی بستگی دارد از جمله فرهنگ سازمان و کارکنانی که به ارزش های مشخصی اعتقاد داشته باشند و مدیرانی که در مورد وضعیت بازار شرکت خود و چگونگی توسعه نام تجاری مورد نظر، دارای ذهنیت مشترکی باشند.  (لیزلی و چرناتوری 2003)
زیر بنای همه این عوامل، یک درک روشن در بین کارکنان در مورد انواع روابطی است که آن ها باید با یکدیگر، با مشتریان و با سایر ذی نفعان، به منظور عملی نمودن ارزش های نام تجاری، داشته باشند، تشکیل می دهد. اگر یک شکل واحد از رفتار درون سازمانی وجود داشته باشد، سازمان با اطمینان بیشتری می تواند نام تجاری خود را با استفاده از یک برنامه ترفیعی که آن نام تجاری را به شکلی که برای ذی نفعان مطلوب باشد، متمایز می سازد، به آن ها عرضه کند .

علایم تجارتی و صنعتی را می توان به انواع ذیل تقسیم نمود:

1-علامت تجاری
در ماده 1 ق.ث.ع.و.1 علامت تجاری در معنای عام آن به کار رفته و شامل هر گونه نشانه ای است که برای امتیاز و تشخیص محصولات تجارتی و صنعتی و خدماتی و بالاخره محصولات مربوط به صنعتگران، هزینه پلمپ دفاتر تجار و کشاورزان استعمال می شود.
2-علامت صنعتی
علامت صنعتی که برای امتیاز تشخیص محصول معینی می باشد و جنس مورد علامت همواره از یک نوع است مانند اغلب داروهای اختصاصی و لوازم آرایش و غیره
3-علایم مربوط به محصولات
اصولاَ علامت برای امتیاز و تشخیص محصول است و علایم مربوط به محصولات علایمی هستند که باعث تمیز محصولات مختلف از یکدیگر می گردند مانند ژیلت که برای شناسایی تیغ استعمال می شود.
4-علایم مربوط به خدمات
علایم مربوط به خدمات علایمی می باشند که خدماتی را که به وسیله یک موسسه تجارتی انجام می گیرد از خدمات سایرین مشخص و متمایز می کند.حمایت علایم مربوط به خدمات هنوز در بعضی از کشورها مورد تردید است ولی امروزه اغلب کشورها این نوع علایم را تجویز نموده اند و در طبقه بین المللی علایم تجارتی نیز این نوع علایم منظور گردیده اند.مانند علامتی که شرکت های نظارت کالا بر روی کالاهایی که نظارت کرده اند می گذارند یا علایمی که بنگاه های لباسشویی یا حمل و نقل استعمال می نمایند.
5-علایم فردی
علایمی هستند که متعلق به یک شخص حقیقی یا حقوقی می باشند و برای تشخیص و تمایز محصول یک موسسه بکار می روند مانند ژیلت،پیرایش و غیره
6-علایم عمومی یا جمعی
علایمی هستند که برای تشخیص و امتیاز محصولات عده ای از ارباب حرف یا ساکنین محل معینی بکار می روند.مانند سولینگن که برای تشخیص و امتیاز محصولات فولادی ناحیه معینی از آلمان بکار می رود.این نوع علایم مختص کارخانجات و صنعتگران و تولید کنندگان می باشد که در آن ناحیه بخصوص فعالیت می کنند یا عضو اتحادیه ای می باشند که به ساخت اجناس مزبور مبادرت می ورزند.
7-علایم ساده
علایمی هستند که فقط از یک قسمت مشخص تشکیل شده اند مانند یک کلمه یا یک یا چند رقم یا حرف یا یک نقش یا تصویر مانند آزمایش Fiat-4711 یا یک شکل عقاب
8-علایم مرکب
علایمی هستند که از ترکیب چند جزء تشکیل شده است و دارای علاماتی مرکب از کلمه و نقش و تصویر می باشند مانند علامت یا برچسب هایی که بر روی محصولات الصاق می شود.
9-علایم کتبی
علایمی هستند که می توان آن ها را نوشت مانند اشخاص حقیقی یا حقوقی به شرط آنکه وجه امتیازی با سایر اسامی داشته باشند.بعضی از محاکم اسم اشخاص را به صورت عادی قابل استفاده برای علامت نمی دانستند و عقیده داشتند که باید شکل مخصوصی داشته باشند ولی امروزه این رویه متروک شده و استعمال نام اشخاص به صورت علامت رواج  کامل پیدا نموده است.استعمال نام اشخاص اگر متعلق به سازنده جنس نباشد بدون اجازه صاحب آن قابل استفاده به عنوان علامت نیست.
انتخاب نام جغرافیایی برای محصولات در بعضی از قوانین منع شده ولی اغلب کشورها استفاده از نام های جغرافیایی را به عنوان علامت اگر موجب گمراهی مشتریان از لحاظ مبدا جنس نگردد،جایز می شمارند.
-کلماتی که به صورت ابتکاری یا تفننی به عنوان علامت انتخاب می شوند.
-جملات تبلیغاتی
-عنوان کتب و مجلات و روزنامه
-حروف و ارقام
10-علایم تصویری
علایمی هستند که دارای شکل و تصویر مخصوصی می باشند مانند:
-مدال ها که در روی اجناس گذارده می شوند یا حک می گردند.
-برچسب که عبارتست از ترکیب نوشته و تصویرهای مختلف
-مناظر طبیعی یا ساختمان های عمومی
-عکس و تصاویر اشخاص در صورتی که عکس و تصویر صاحب علامت باشد،اشکالی ندارد ولی اگر عکس یا تصویر شخص دیگری باشد اجازه صاحب عکس لازم است.راجع به استفاده از عکس مشاهیر گذشته به عنوان علامت تجارتی نظر محاکم مختلف است.
-لفاف و ظروف کالا که در مورد لوازم آرایش و مشروبات به شکل مخصوص و یکنواختی عرضه می شود.این نوع علایم در کشورهایی که قانونی برای حمایت اشکال و ترسیمات صنعتی ندارند اهمیت زیادی دارند.
-حاشیه و دوره که تقریباَ در حکم برچسب قرار می گیرند.
-شکل خود کالا که در اغلب کشورها در صورتی که شکل مخصوصی داشته باشد به عنوان علامت تجارتی حمایت می شود.
11-علائم غیر مادی
علائم غیر مادی عبارتند از علایمی که به چشم دیده نمی شوند و قابل لمس نمی باشند.مانند علایم سمعی نظیر آهنگ هایی که برای اعلام محصولات مخصوصی در رادیو یا تلویزیون پخش می شود یا آهنگ های مخصوص اخبار و تبلیغات موسسه معینی و همچنین علایمی که به وسیله بو یا طعم مخصوص محصولات معینی را مشخص می سازند.این علایم فقط از طرف بعضی از کشورها شناخته شده اند.

جرم گیری و تمیز کردن دندان 

جرم گیری یک روش معمول برای از بین بردن جرم (پلاک سخت شده یا تارتار) و باکتری از روی دندان است. ایمپلنت دندان در رشت جرم گیری شامل استفاده از ابزارهای ویژه برای خراش دادن تارتار از بالا و پایین خط لثه است. از سوی دیگر، جرمگیری، دندان‌های شما را جلا می‌دهد و تارتار باقی مانده را از بین می‌برد.

دندانپزشک معمولاً قبل از شروع کار، دهان شما را بی حس می‌کند. بی حسی کمک می‌کند تا هر گونه ناراحتی که ممکن است در طول جرمگیری حرفه ای دندان احساس کنید، به حداقل برسد. ژل بی حس کننده با استفاده از یک برس کوچک روی بافت لثه شما زده می‌شود. پس از آن، باید چند دقیقه صبر کنید تا لثه بی حس شود.

هنگامی که دهان شما بی حس شد، متخصص دندانپزشکی شروع به جرم گیری دندان‌ها می‌کند. این کار با استفاده از ابزار کوچک و دستی به نام جرمگیر انجام می‌شود. جرم‌گیر برای از بین بردن جرم، پلاک و باقی مانده‌های غذا از سطوح دندان‌ها کاربرد دارد. ممکن است در این قسمت از پروسه مقداری فشار احساس کنید، اما دردی ندارد. درست است که خمیر دندان سفید کننده می‌تواند به کاهش میزان لکه کمک کند، اما جرمگیری حرفه ای می‌تواند لبخند شما را درخشان کند.

آسیب‌های ناشی از تارتار و جرم به دندان

اگر تارتار و جرم از روی دندان برداشته نشود، می‌تواند مشکلات دندانی متعددی ایجاد کند. برخی از این مشکلات دندانی شامل موارد زیر می‌شود.

• بیماری لثه
• پوسیدگی دندان
• بوی بد دهان
• زردی یا لکه دار شدن دندان‌ها

تارتار پس از سفت شدن روی دندان‌ها به سختی از بین می‌رود. به همین دلیل است که انجام منظم جرم گیری بسیار مهم است.

قبل از جرمگیری عمیق دندان چه کاری باید انجام داد؟

اگر تصمیم دارید جرمگیری عمیق دندان انجام دهید، چند کار باید قبل از آن برای آماده سازی انجام دهید.

•  ابتدا مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان‌ها قبل از مراجعه الزامی است. این کار به از بین بردن هر گونه پلاک یا باقی مانده مواد غذایی که ممکن است در طول پروسه ایجاد مانع کند کمک کننده است.
• خوردن یک وعده غذایی سبک قبل از تمیز کردن عمیق دندان نیز ایده خوبی است. وعده غذایی سنگین می‌تواند در طول پروسه باعث احساس ناراحتی شود. در نهایت، حتماً در قرار ملاقات خود از لباس‌های گشاد استفاده کنید. این به شما کمک می‌کند در طول فرآیند هنگام دراز کشیدن راحت باشید.

آیا جرم گیری دندان ضروری است؟

در حالی که جرم گیری دندان برای همه ضروری نیست، اما برای افرادی که کمتر مسواک می‌زنند بیشتر توصیه می‌شود. تارتار می‌تواند باعث بیماری لثه و پوسیدگی دندان شود، بنابراین برداشتن آن در اسرع وقت ضروری است. اگر نگرانی در مورد مناسب بودن یا نبودن جرم گیری دندان دارید، حتما با دندانپزشک مشورت کنید.

عوارض جرم گیری دندان چیست؟

جرم گیری دندان یک روش بی خطر با عوارض جانبی کمی است. با این حال، برخی از افراد ممکن است پس از پروسه، درد موقتی در لثه‌های خود احساس کنند. این درد معمولاً خفیف است و در عرض چند روز از بین می‌رود. در موارد نادر، جرم گیری دندان نیز می‌تواند باعث خونریزی یا عفونت لثه شود.

هزینه جرمگیری عمیق دندان چقدر است؟

هزینه جرم گیری و تمیز کردن دندان می‌تواند بسته به شدت تجمع تارتار، تعداد دندان‌هایی که نیاز به درمان دارند و شدت بیماری پریودنتال متفاوت باشد. به طور کلی، جرم گیری دندان روشی نسبتاً مقرون به صرفه است. اکثر طرح‌های بیمه دندانپزشکی بخشی از هزینه را پوشش می‌دهند. این فرآیند توسط دندانپزشک انجام شده و حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می‌کشد.

جرم گیری دندان چه حسی دارد؟ آیا در زمان جرمگیری درد احساس می‌کنید؟

جرم گیری دندان معمولاً صدمه نمی زند، اما ممکن است در حین فرایند احساس فشار کنید. اگر دندان‌های حساسی دارید، دندانپزشک احتمالا از ژل بی حس کننده برای به حداقل رساندن هرگونه ناراحتی استفاده می‌کند.

مزایای جرم گیری حرفه ای دندان

جرم گیری دندان یک روش دندانپزشکی ضروری است که فواید زیادی دارد. برخی از مزایای جرم گیری دندان عبارتند از:

• از بین بردن جرم و باکتری از روی دندان 
• جلوگیری از بیماری لثه
• کاهش پوسیدگی دندان
• بهبود کلی سلامت دندان

اگر در مورد سلامت دندان خود نگران هستید حتما با دندانپزشک در مورد اینکه آیا جرم گیری دندان برای شما مناسب است یا خیر صحبت کنید.

مزایای جرمگیری دندان

در ادامه ۷ مورد از مزیت جرمگیری حرفه ای دندان که باعث سلامت دهان و دندان شما می‌شود را با هم بررسی می‌کنیم.

۱- جلوگیری از افتادن یا لق شدن دندان

بیماری لثه با تجمع پلاک شروع می‌شود و می‌تواند به از دست دادن دندان ختم شود. هنگامی که بیماری لثه پیشرفت می‌کند، پلاک بیشتر به سمت پایین دندان حرکت کرده و می‌تواند به استخوان نگهدارنده در فک شما آسیب برساند. این روند می‌تواند باعث لق شدن دندان‌ها و از دست دادن دندان شما شود. خوشبختانه خطر از دست دادن دندان شما به سادگی با جرمگیری حرفه ای دو بار در سال به میزان زیادی کاهش می‌یابد.

پلاک تجمعی از باکتری است که برای همه اتفاق می‌افتد، اما باید به طور منظم از اطراف خط لثه پاک شود تا لثه‌های شما در بهترین حالت باقی بماند. دندانپزشک به حذف پلاک کمک می‌کند تا خطر از دست دادن دندان‌های شما یا ابتلا به بیماری پریودنتال را کاهش دهد. 

۲- از ایجاد حفره جلوگیری می‌کند

پلاک‌ها و حفره‌ها برای ایجاد بیماری لثه دست به دست هم می‌دهند. اگر به حال خود رها شود، پلاک به مینای دندان شما می‌چسبد و اسیدهایی را آزاد می‌کند که باعث فرسایش و حفره می‌شود. جرمگیری حرفه ای به پاکسازی دندان‌ها از پلاک کمک می‌کند.

حتی با استفاده از نخ دندان و مسواک زدن روزانه، پلاک روی دندان‌های شما ایجاد می‌شود، به خصوص در مکان‌هایی که دسترسی به آن‌ها سخت است. در نهایت روی دندان‌های شما سفت شده و تارتار را تشکیل می‌دهند. تارتار رسوبی سخت، زرد یا قهوه‌ای است که محکم به دندان‌های شما می‌چسبد. تارتار را نمی‌توان با مسواک یا نخ دندان برداشت. فقط دندانپزشک می‌تواند با کمک جرمگیری آنها را از روی دندان‌ها پاک کند. اگر پلاک و تارتار را پاک نکنید، در نهایت باعث ایجاد حفره و همچنین بیماری لثه می‌شود.

۳- سفید تر شدن دندان‌ها

جرمگیری دندان به کاهش یا حتی از بین بردن لکه روی دندان کمک می‌کند. قهوه، شراب و تنباکو از شایع ترین دلایل تغییر رنگ دندان‌ها هستند. جرمگیری باعث می‌شود دندان‌های شما درخشان تر و گاهی اوقات حتی سفیدتر به نظر برسند. در طول پروسه جرمگیری، دندان‌های شما جلا داده می‌شود تا به حذف برخی از لکه‌های ایجاد شده و همچنین بازگرداندن آن‌ها به حالت اولیه کمک کنند. 

۴- سلامت عمومی خود را بهبود ببخشید

دهان سالم خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته را کاهش می‌دهد. باکتری موجود در پلاک می‌تواند وارد جریان خون شود که احتمال ابتلا به این بیماری‌های جدی را افزایش می‌دهد. بهداشت ضعیف دهان با دیابت، ناباروری، بیماری قلبی، اختلال نعوظ و حتی سرطان نیز مرتبط است.

۵- جلوگیری از بوی بد دهان

اغلب اوقات، بوی بد دهان به دلیل یک مشکل اساسی‌هان و دندان است. بهداشت حرفه ای و منظم دهان برای جلوگیری از بوی بد دهان بسیار مهم است. جرمگیری منظم، شما را از شر باکتری‌های مزاحم خلاص کرده و در عین حال هرگونه مشکل را نیز شناسایی می‌کند. حتی اگر روزانه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید، همچنان پلاک در نقاطی از دهان که قابل دسترس نیستند ایجاد شده و باعث بوی بد دهان می‌شود. تمیز کردن منظم دندان‌ها می‌تواند به کاهش باکتری‌هایی که باعث بوی بد دهان می‌شوند کمک کند.

۶- صرفه جویی در هزینه 

جرمگیری حرفه ای دندان جزء اصلی مراقبت‌های پیشگیرانه دندانپزشکی است. اکثر بیمه‌های دندانپزشکی تمام یا بخشی از هزینه‌های جرمگیری را پوشش می‌دهند. حتی بدون بیمه دندانپزشکی، دوبار جرمگیری دندان‌ها در سال، احتمال نیاز به درمان‌های جدی‌تر و پرهزینه‌تر دندان در آینده مانند نیاز به پر کردن دندان یا نیاز به جایگزینی دندان از دست رفته را کاهش می‌دهد.

۷- جلوگیری از مشکلات دندانی در آینده

اگر به صورت منظم جرمگیری دندان را انجام دهید بر سلامت دندان‌های شما در بلند مدت و به خصوص در پیری تاثیر می‌گذارد. در هر بار مراجعه علاوه بر جرمگیری، سلامت کلی دندان‌ها مانند التهاب لثه، بیماری‌های پریودنتال یا ترک‌های روی مینای دندان که می‌تواند منجر به حفره‌های دندان شود، مطلع خواهید شد.

چند بار در سال باید برای جرمگیری حرفه ای به دندانپزشک مراجعه کنید؟ 

به عنوان یک قاعده کلی، هر ۶ ماه یا دو بار در سال بهترین گزینه برای شماست. با این حال، بدیهی است که برای همه صدق نمی کند. برخی ممکن است به تمیز کردن‌های سنگین‌تر و بیشتری نیاز داشته باشند. اما به طور کلی قانون دو بار در سال وجود دارد.

اینکه چند بار چکاپ دندان خود را انجام می‌دهید به تعدادی از عوامل خطر بستگی دارد که ممکن است داشته باشید یا نداشته باشید. ممکن است سابقه بیماری مزمن لثه داشته باشید، بنابراین نیاز به مراجعه بیشتر به دندانپزشک دارید. رژیم غذایی و سابقه بیماری می‌تواند روی دندان‌های شما تأثیر بگذارد. به همین دلیل تعداد دفعات مراجعه به دندانپزشک برای جرمگیری متفاوت می‌شود. به طور طبیعی، مراقبت از دندان باید به طور منظم رعایت شود. حتی اگر ژنتیک سالمی داشته باشید، بهداشت نامناسب می‌تواند روی دندان‌های شما تأثیر بگذارد.

تفاوت بین پلاک و تارتار در چیست؟

پلاک و تارتار دو چیز متفاوت هستند. پلاک جرم‌هایی کرمی رنگ هستند که با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن کافی جدا می‌شوند. اگر به طور مرتب دندان‌های خود را مسواک نزنید، پلاک در تمام روز روی لثه و دندان شما جمع می‌شود. با مسواک می‌توانید پلاک‌هایی را که حاوی میلیون‌ها باکتری است که با قند ترکیب شده و اسید تخریب‌کننده مینای دندان را تشکیل می‌دهند را از بین ببرید. اگر مسواک نزنید پلاک‌ها سخت شده و تارتار ایجاد می‌شود. پلاک‌هایی که سخت شده اند به کمک دندانپزشک با استفاده از ابزار و تکنیک‌های خاص پاک می‌شوند. زیرا با مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و شستشو نمی‌توانید آنها را از روی دندان‌ها پاک کنید. 

تارتار نوع سخت و معدنی پلاک است که باعث پوسیدگی دندان شده و پاک کردن آن بسیار سخت تر از پلاک است. تارتار شکل خطرناک تری از پلاک است که می‌تواند باعث ایجاد حفره، تحلیل لثه و بیماری پریودنتال شود. نمی توانید آن را با مسواک زدن منظم و نخ دندان کشیدن در خانه حذف کنید. با این حال، می‌توانید به کمک حرفه ای دندانپزشک اعتماد کنید. آنها از ابزارهای طراحی شده ویژه ای که به عنوان جرمگیر شناخته می‌شوند استفاده می‌کنند تا تمام رسوبات تارتار را از لثه‌ها و دندان‌های شما جدا کنند.

بدون کمک آنها، بهداشت منظم دندان شما بیهوده خواهد بود. رسوب تارتار بدون هیچ مانعی به رشد خود ادامه می‌دهد. به همین دلیل مشکلات شدیدی را برای شما ایجاد می‌کند که شامل بدترین حالت بیماری پریودنتال و لق شدن دندان‌ها می‌شود.