مقررات ثبت شرکت ها، هم در قانون تجارت پیش بینی شده اند و هم در قانون ثبت شرکت ها. هر یک از این قوانین نیز در مورد ثبت شرکت ها، آیین نامه یا نظامنامه ای دارند که جزئیات تشریفات ثبت را بیان می کند. پلمپ دفاتر  اولین قانون تجاری که در آن از شرکت های تجاری صحبت شده، قانون 25 دلو 1303 است. بعداَ قوانین 12 فروردین و 12 خرداد 1304 شمسی به تصویب رسید که در آن ها وضعیت شرکت های تجاری (سهامی، تضامنی، مختلط و تعاونی) به اختصار بیان شد. سپس قانون ثبت شرکت ها در 11/3/1310 به تصویب رسید که هدفش وضع مقرراتی برای ثبت شرکت های موجود و تطبیق آن ها با مقررات قانون تجارت بود و پاره ای از موادش در 30/12/1362 اصلاح گردید. اما قانونی که برای اولین بار راجع به شرکت های تجاری وضع شد، قانون تجارت (مصوب 13/2/1311) است که هنوز هم پس از گذشت حدود شصت سال ،اساس حقوق تجارت ایران را تشکیل می دهد.

برای آنکه شرکتی تشکیل شود ،رعایت یک سلسله اصول ضروری است والا شرکت به وجود نمی آید.گاه شرکت قانوناَ ایجاد می شود،اما بعد بنا به دلیلی به انحلال می انجامد. در این رابطه ماده ی 195 قانون تجارت مقرر کرده است: «ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکتها است ». ماده ی 2 قانون ثبت شرکت ها نیز (مصوب 1310) ،ثبت شرکت های تجاری را الزامی تلقی کرده و برای مدیران شرکتی که به ثبت نرسیده باشد،جزای نقدی معین نموده و اضافه کرده است که «...در صورت تقاضای مدعی العموم،حکم انحلال شرکت متخلف نیز صادر خواهد شد». مفهوم این قسمت ماده ی اخیر این است که تا زمانی که دادستان انحلال شرکت را تقاضا نکرده و دادگاه حکم به انحلال نداده است، شرکت با جمع شرایط دیگر، تشکیل شده محسوب خواهد  شد، اما اگر دادستان تقاضای انحلال شرکت را بکند، به صرف تقاضای او و فقط به این دلیل که شرکت در اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت نرسیده است، منحل اعلام خواهد شد و هیچ دلیل دیگری برای صدور حکم انحلال شرکت لازم نیست.

پس ثبت شرکت در اداره ی ثبت شرکت ها و نشر قرارداد شرکت از عواملی نیستند که وجودشان به شرکت، موجودیت و شخصیت حقوقی دهد، بلکه ممکن است شرکت شخصیت حقوقی پیدا کرده باشد، بدون آنکه ثبت شده باشد. اما اگر شرکت در اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت رسید، چون ثبت بعد از تشکیل شرکت انجام می شود،قرینه ای قوی بر این است که شرکت دارای شخصیت حقوقی است،یعنی تشکیل شده است.مع ذلک،باید توجه کرد که حتی ثبت شرکت در اداره ی ثبت شرکت ها،به این معنا نیست که شرکت واقعاَ وجود دارد و هرگاه معلوم شود که ثبت شرکت بدون توجه به سایر شرایط تشکیل شرکت انجام گرفته است،شرکت باطل خواهد بود، مانند وقتی که ثابت شود یکی از شرکا اهلیت امضای قرارداد شرکت را نداشته است یا بدون قصد بوده،چون اگر چنین عواملی وجود نداشته باشد،قرارداد شرکت نمی تواند موجود باشد و حتی ثبت شرکت در اداره ی ثبت شرکت ها نمی تواند به آن موجودیت قطعی اعطا کند و هر ذی نفعی به رغم ثبت شرکت ها در اداره ی ثبت شرکت ها،حق تقاضای ابطال آن را خواهد داشت.

ثبت شرکت های ایرانی در اداره ای به نام «اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی» انجام می شود که یکی از دوایر اداره ی کل ثبت اسناد و املاک است.تقاضای ثبت شرکت باید توسط مدیران شرکت به عمل آید.تغییراتی که در طول حیات شرکت در شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد. مدیران شرکت ها، برای ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها باید مدارکی را تسلیم این مرجع نمایند. انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان، تصویب ترازنامه، کاهش یا افزایش سرمایه، هر نوع تغییر در اساسنامه، انحلال شرکت و نحوه ی تصفیه ی آن از جمله تصمیماتی است که باید در اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت برسد.

البته باید تذکر داد علاوه بر ثبت شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن باید انتشار پیدا کند(ماده ی 197 ق.ت) این امر باید در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت و توسط اداره ی ثبت محل یا جانشین آن،بسته به مورد،در مجله ی رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت،به خرج خود شرکت انجام گیرد.(ماده ی 6 نظامنامه ی قانون تجارت وزارت عدلیه و تبصره ی آن).

علاوه بر شرکت های ایرانی ،ماده ی 5 قانون ثبت  شرکت ها ،نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت های خارجی را مکلف به ثبت شرکت در ایران کرده است، مشروط بر اینکه بخواهند در ایران فعالیت کنند. عدم ثبت، موجب صدور حکم پرداخت جریمه توسط اشخاص مسئول و جلوگیری از فعالیت شرکت و شعبه ی آن در ایران است.

برای تسهیل احراز ثبت شرکت های خارجی، ماده ی 220 قانون تجارت مقرر کرده است: «...هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه ی اسناد و صورتحساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران،تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی از 200 تا 2 هزار ریال خواهد شد.این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر شده».

همان طور که ملاحظه می شود، میزان مجازات شرکت هایی که یا خود را به ثبت نمی رسانند و یا در انتشارات خود نمره ی ثبتشان را قید نمی کنند بسیار اندک است و چون تعقیب شرکت منوط به دخالت دادستان است ،چنانچه اختلافی میان شرکت خارجی که در ایران فعالیت می کند و مشتریان پیش نیاید کسی به دادستان اطلاعی نمی دهد،شرکت های خارجی می توانند بدون دغدغه ی خاطر در ایران فعالیت کنند و احتمالاَ جریمه ی ناچیزی هم بپردازند.به همین دلیل،این اقدام موسسات دولتی در مواردی که می خواهند قراردادی با یک شرکت خارجی منعقد کنند سند ثبت شرکت را در ایران مطالبه می کنند راه حل خوبی است برای آنکه شرکت های خارجی مجبور شوند قبل از معامله با مشتریان خود در ایران خود را به ثبت برسانند.

قبل از پرداختن به موضوع تبدیل شرکت سهامی خاص به مسئولیت محدود، ابتدا به تعریف هر یک از این شرکت ها بپردازیم و مختصراَ تفاوت های هر یک را برشماریم.
شرکت سهامی خاص شرکتی است بازرگانی که  تمام سرمایه ی آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه ی آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله خود موسسین تامین می شود و  ثبت شرکت چنین شرکتی نمی تواند سهام خود را پذیره نویسی یا برای فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نماید یا به انتشار آگهی و اطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت ورزد.
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است(ماده ی 94 ق ت)در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیج یک از شرکاء باشد والا شریکی که در اسم او اسم شرکت قید شده  در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت(م 95 ق ت)

از جمله مهم ترین تفاوت های شرکت سهامی خاص با مسئولیت محدود عبارتند از:

1-در شرکت های با مسئولیت محدود همه سرمایه به مدیر عامل تسلیم خواهد شد و مدیر عامل اقرار به دریافت آن می نماید. اما در شرکت های سهامی خاص می بایست حداقل 35% از مبلغ سرمایه را نزد یکی از بانک ها  سپرده گذاری کرده و گواهی مربوط را پس از دریافت از بانک به اداره ثبت شرکت ها ارائه داد.65 درصد باقیمانده در تعهد شرکا خواهد ماند.

2-شرکت با مسئولیت محدود با حداقل 2 نفر و شرکت سهامی خاص با حداقل 3 نفر اعضا قابل ثبت هستند.

3-در شرکت با مسئولیت محدود تقسیم سود به نسبت میزان سهم الشرکه شرکا خواهد بود، البته شرکا می توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود در نظر بگیرند. اما در شرکت سهامی خاص سود الزاماَ به نسبت تعداد سهام شرکا تقسیم می گردد و امکان اتخاذ روش دیگری برای این کار امکانپذیر نیست.

4- مدارک لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص عبارتند از: دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص، تکمیل آن و امضاء ذیل اظهارنامه توسط کلیه ی سهامداران؛ دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص که ذیل تمام صفحات آن به امضاء کلیه ی سهامداران رسیده باشد؛ دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد؛ دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد؛ فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین؛ ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا باز شده است.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود عبارتند از: تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در 2 برگ؛ شرکت نامه 2 برگ؛ اساسنامه 2 جلد؛ صورت جلسه مجمع عمومی موسسین 2 نسخه؛ فتوکپی شناسنامه شرکاء و مدیران برابر اصل؛ اخذ و ارائه ی مجوز در صورت نیاز؛ فتوکپی کارت ملی

تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت با مسئولیت محدود ممکن است بر اثر خروج شریک یا شرکایی از بین صاحبان سهام شرکت بعمل آید که تعداد شرکاء به دو نفر کاهش یابد و یا ممکن است بر اثر تصمیم صاحبان سهام و تصویب آن در مجمع عمومی فوق العاده حادث گردد که در این صورت ممکن است کسی از دارندگان سهام نیز از شرکت خارج نشود.

چنانچه گفتیم سرمایه ی شرکت با مسئولیت محدود باید تماماَ پرداخت گردد لذا چنانچه تمام سرمایه ی شرکت سهامی خاص در هنگام تاسیس پرداخت نگردیده و تنها یک سوم از آن پرداخت شده باشد اگر یک سوم سرمایه پرداخت شده از یک میلیون ریال کمتر باشد لازم است که مابقی سرمایه نیز حداقل تا سقف یک میلیون ریال یا در حساب جاری شرکت نزد بانک مربوط تودیع و پرداخت شود و گواهی بانکی و فیش پرداختی به مرجع ثبت شرکت ها ارائه گردد و یا تحویل اعضاء یا عضوی از هیئت مدیره و یا مدیر عامل شرکت گردد و مراتب اقرار کتبی تحویل گیرنده نیز به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود و در صورت غیر نقدی بودن باید مدارک مربوط به ارزیابی و تقویم آن نیز ارائه گردد.

لذا رعایت قوانین و مقررات مربوط به تاسیس و ثبت شرکت با مسئولیت محدود در تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت با مسئولیت محدود الزامی می باشد.

مدارک لازم جهت تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت با مسئولیت محدود:

علاوه بر مدارک یاد شده ی فوق تسلیم مدارک ذیل نیز ضروری است.

1-اصل صورتجلسه ی مجمع عمومی فوق العاده ی شرکت که تمام صفحات آن به امضای هیات رئیسه ی شرکت رسیده باشد.

2-دو جلد اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود که تمام صفحات آن به امضای تمام شرکاء رسیده باشد.

3-دو نسخه تقاضانامه و دو نسخه شرکتنامه ی شرکت با مسئولیت محدود که ذیل آن به امضای کلیه ی شرکا رسیده باشد.

4-در صورت لزوم ارائه ی فتوکپی شناسنامه و پایان خدمت شرکاء  قدیم یا جدید

5-در صورتیکه کلیه ی صاحبان سهام در جلسه ی مجمع عمومی فوق العاده حضور نداشته باشند، ارائه اصل روزنامه حاوی آگهی دعوت شرکت که رعایت قانون تجارت و مقررات اساسنامه در مورد این بند الزامی خواهد بود.

یکی از موضوعات پر طرفدار و جذاب در حوزه ی سرمایه گذاری، سرمایه گذاری در زمینه ی عمرانی است که همزمان با گسترش و توسعه شهر ها در ایران، روز به روز بر اهمیت آن افزوده شده است. هزینه پلمپ دفاتر  ثبت شرکت عمرانی برای سرمایه گذاری در این زمینه بسیار موثر است.

 طراحی، اجرا، محاسبه، نظارت، مشاوره پروژه های عمرانی اعم از سنگی، آجری، فلزی و بتنی، فعالیت در زمینه ی ساخت و احداث شهرک های تجاری و اداری، مسکونی، راه سازی و جاده سازی، پل سازی، سد سازی، تونل سازی، شن ریزی، آسفالت کشی و خط کشی، خاکریزی و خاکبرداری، سد سازی، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری و غیر شهری تنها بخشی از موضوعات فعالیت این نوع شرکت ها می باشد.

برای ثبت شرکت عمرانی، مناسب تر آن است که قالب شرکت های سهامی خاص را انتخاب نمایید چرا که شرکت های سهامی خاص به دلایل ذیل از اعتبار بیشتری برخوردار هستند.

1. 35% سرمایه اولیه شرکت در شرکت های سهامی خاص واریز می گردد.
2. تمدید مدت تصدی مدیران شرکت سهامی خاص هر دو سال یکبار و بازرسان شرکت هر یک سال یکبار سبب تحت نظر بودن بیشتر شرکت های سهامی خاص می گردد.

شرایط ثبت شرکت عمرانی سهامی خاص:

• وجود حداقل 3 نفر عضو + 2 نفر بازرس (بازرسین نباید از اعضا باشند)
• حداقل 1.000.000 ریال سرمایه اولیه
• حداقل 35 % سرمایه نقداَ پرداخت شود.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت عمرانی سهامی خاص:
1-کپی برابر اصل مدارک شناسایی تمامی اعضای شرکت عمرانی
2-امضای اقرار نامه
3-اصل گواهی عدم سوء پیشینه هیئت مدیره شرکت عمرانی
4-مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع شرکت عمرانی
5-تنظیم وکالتنامه در صورتی که اموربواسطه وکیل انجام می شود.

شرایط ثبت شرکت عمرانی با مسئولیت محدود:

• وجود حداقل 2 نفر عضو
• حداقل 1.000.000 ریال سرمایه اولیه
• تعهد یا پرداخت کل سرمایه

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت عمرانی با مسئولیت محدود:
1-کپی برابر اصل مدارک شناسایی تمامی اعضای شرکت عمرانی
2-اصل گواهی عدم سوء پیشینه
3-امضای اقرارنامه
4-مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع شرکت
5-تنظیم وکالتنامه در صورتی که امور بواسطه وکیل انجام می شود.

سپس نسبت به تهیه ی شرکتنامه (برای شرکت های مسئولیت محدود)، اظهارنامه شرکت، اساسنامه و صورتجلسات مجمع عمومی شرکت اقدام نمایید.
شایان ذکر است متقاضیان محترم می توانند مدارک تهیه شده را به کارشناسان  خبره ی ما در موسسه ی حقوقی فکر برتر، ارائه دهند و باقی مراحل را به ما بسپارند.

مراحل ثبت شرکت عمرانی:

_ مشخص نمودن اطلاعاتی نظیر میزان سرمایه ی شرکت و انتخاب اعضای شرکت عمرانی، مشخص نمودن مدت، حدود موضوع فعالیت شرکت عمرانی، تعیین مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن، اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد و تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران

_مراجعه به سامانه ثبت شرکت ها و تکمیل اطلاعات خواسته شده نظیر معرفی نام شرکا، معرفی شعبه های شرکت و تعیین نام شرکت

_ارائه اساسنامه شرکت و سایر مدارک خواسته شده به اداره ثبت شرکت ها از طریق ارسال پستی

_مراجعه ی حضوری به اداره پس از تایید مدارک ارسال شده جهت امضا ذیل دفتر و تطبیق مدارک

_چاپ آگهی تاسیس شرکت در روزنامه رسمی

کشور ایتالیا یکی از کشورهای پیشتاز اروپای غربی است که در زمینه فعالیتهای اقتصادی، پلمپ دفاتر فرهنگی با ایران همکاری داشته و در طی سالها های گذشته با وجود مشکلات داخلی و جنگ تحمیلی، رابطه ی تجاری و اقتصادی خود را با ایران حفظ کرده است و با مشارکت در تعداد زیادی از پروژه های صنعتی خلأ ناشی از تحریم ها را تا حدودی پر نموده و در سالهای اخیر با گسترش همکاری اقتصادی روابط تجاری دو کشور را افزایش داده است،طوری که ایتالیا اکنون از بزرگترین شرکای تجاری ایران در اروپا به حساب می آید.

در واقع اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا در سال 1992 به وسیله ی تعدادی از صاحب نظران اقتصادی و دست اندرکاران خوش نام صنعت و تجارت ایران تأسیس شده است و از طرف بازرگانان و صاحبان صنایع در سال های گذشته مورد استقبال قرار گرفته و به صورت یکی از بزرگترین اتاقهای بازرگانی مشترک ایران با یک کشور اروپایی درآمده است.
اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و ایتالیا در شکل گیری تحولات ایران حضور فعال داشته و با تشکیل اتاق بازرگانی ایتالیا ایران در رم با بخش اقتصادی سفارت ایران در کشور ایتالیا امکانات خدمات رسانی این اتاق را چند برابر کرده است.
ارکان اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا
1)مجمع عمومی عادی و فوق العاده که دارای ویژگی های زیر است:
_ مجمع عمومی اعضای این اتاق به صورت عادی هر سال تشکیل می شود.
_ بررسی عملکرد اتاق و انتخاب بازرس قانونی.
_ تعیین خط مشی کلی آن برای یک سال.
_ انتخاب اعضای اصلی و علی البدل هیأت رئیس از میان حاضرین در جلسه مجمع هر سه سال یک بار.
2) هیآت رئیسه:
هفت نفر اعضای تشکیل دهنده ی هیأت برای مدت سه سال توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند و دو نفر هم به عنوان علی البدل از بین رأی آورندگان منتخب می گردند. این هیأت یک ایرانی را به عنوان رئیس اتاق و دو نفر را به عنوان نایب رئیس و یک خزانه دار را از میان اعضای هیأت رئیسه انتخاب می نماید.
3)دبیر کل:
دبیر کل را هیأت رئیسه انتخاب می کند که از اعضای هیأت رئیسه نمی باشد. وظیفه ی دبیر کل، مدیریت اجرایی اتاق بازرگانی است.
4)بازرس:
بازرس علی البدل از بین اعضای عادی اتاق یا از میان موسسات حسابرسی توسط مجمع عمومی عادی سالیانه برای هر سال مالی انتخاب می گردد که از اشخاص حقیقی یا حقوقی می باشد. این شخص گزارش خود را در رابطه با اقدامات مالی 15 روز قبل از تشکیل مجمع عمومی هیأت رئیسه جهت طرح در مجمع عمومی سالیانه تسلیم می کند.

مدارک مورد نیاز جهت عضویت در اتاق بازرگانی و صنایع ایران و ایتالیا:

_ نامه تقاضای عضویت روی سربرگ شرکت توسط مدیرعامل.
_ تکمیل پرسشنامه ی تقاضای عضویت اتاق توسط مدیر عامل.
_ کپی روزنامه رسمی تأسیس و آخرین تغییرات شرکت.
_ کپی کارت بازرگانی یا پروانه کسب معتبر اشخاص حقیقی.
_ سه قطعه عکس 3 در 4 رنگی پشت نویسی شده.
_ کپی شناسنامه وکارت ملی مدیر عامل.
_ فیش های واریزی به حساب بانک ملی به نام اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و ایتالیا.
خدمات و فعالیتهای اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا مطابق با اساسنامه:
_ تلاش جهت تحقق بخشیدن به معاملات بازرگانی، تجاری و اقتصادی و تبادل تکنولوژی مابین بازرگانان ایرانی و ایتالیایی.
_ فراهم آوردن تسهیلات لازم جهت سرمایه گذاری در هر دو کشور.
_ همکاری با مقامات ایرانی و ایتالیایی و سازمان های با اهداف مشترک در راستای گسترش روابط اقتصادی.
_ برگزاری سمینارها و نشستها و برپایی نمایشگاهها و فعالیتهای مشابه درهر دوکشور.
_ جمع آوری اطلاعات در ارتباط با مسایل اقتصادی بازرگانی و معدنی دو کشور و قرار دادن اطلاعات مربوطه در اختیار اعضای اتاق و دیگر متقاضیان در صورت داشتن درخواست مکتوب.
_ حل اختلافات بازرگانی، اقتصادی، سیاسی و معدنی بین طرفین تجاری
_ همکاری در زمینه ی افزایش صادرات غیرنفتی ایران به ایتالیا و ایجاد ارتباط بین صاحبان صنایع و بازرگانان بین دو کشور.
_ فراهم کردن تسهیلات جهت اخذ روادید از ایتالیا برای اعضاء.
_ خدمات مشاوره ای در زمینه بازرگانی بین شرکتهای ایرانی و ایتالیایی.
_ ترتیب بازدید از کارخانجات و واحدهای تولیدی و اقتصادی فعال در سطح کشور به منظور بالا بردن آگاهی اعضا و ایجاد ارتباط نزدیک با مراکز صنعتی فوق.
_ راهنمایی جهت استفاده از سیستم باز پس خریدن کالا و فاینانس و امکان دسترسی سریعتر به اعتبارات بانکی.
_ ترتیب دادن ملاقاتهای تجاری برای هیأتهای ایتالیایی با طرف های ایرانی عضو در اتاق.
_ معرفی شرکتهای ایتالیایی به همتایان ایرانی و بالعکس.

قانون ثبت شرکتها (مصوب خرداد 1310 با اصلاحات بعدی)

ماده 1-هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد شرکت ایرانی محسوب است. 

ماده 2-کلیه شرکتهای ایرانی مذکور در قانون تجارت (سهامی ، پلمپ دفاتر ، ضمانتی، مختلط ،تعاونی) که در تاریخ اجرای این قانون موجود و مطابق مقررات قانون تجارت راجع به ثبت و تطبیق تشکیلات خود با قانون مزبور عمل نکرده اند باید تا آخر شهریور ماه 1310 تشکیلات خود را با مقررات قانون تجارت تطبیق نموده و مطابق قانون مزبور تقاضای ثبت کنند والا به تقاضای مدعی العمومی بدایت محلی که ثبت باید در آنجا به عمل آید ، محکمه مدیران آن ها رابه یکصد الی هزار تومان جزای نقدی محکوم خواهد کرد و در صورتی که مدت فوق برای تطبیق تشکیلات با قانون تجارت و تقاضای ثبت کافی نباشد رئیس محکمه ابتدایی محل به تقاضای شرکت تا سه ماه مهلت اضافی خواهد داد. 

ماده 3-از تاریخ اجرای این قانون هر شرکت خارجی برای این که بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.

قبل از ادامه بحث توصیه می شود که مقالات زیر را بخوانید:

راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود -

  تعرفه و هزینه های ثبت شرکت -

دانستنی های ثبت شرکت در عمان -

ماده 4-هر شرکت خارجی که در تاریخ اجرای این قانون در ایران به وسیله شعبه یا نماینده مشغول به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی است باید در ظرف چهار ماه از تاریخ مزبور تقاضای ثبت نماید . در صورتی که این مدت برای تهیه و تسلیم اوراق لازمه به اداره ثبت کافی نباشد ، رئیس محکمه ابتدایی تهران به تقاضای نماینده شرکت تا شش ماه مهلت اضافی خواهد داد. 

ماده 5-اشخاصی که به عنوان نماینده یا مدیریت شعبه شرکتهای خارجی در ایران اقدام به  امور تجارتی یا صنعتی یا مالی کرده و قبل از انقضای موعد مقرر تقاضای ثبت نکنند به تقاضای مدعی العموم بدایت و به حکم محکمه ابتدایی تهران محکوم به جزای نقدی از پنجاه تومان با هزار تومان خواهند شد و به علاوه محکمه برای هر روز تاخیر پس از صدور حکم ، متخلف را به تادیه پنج تا پنجاه تومان محکوم خواهد کرد و هر گاه حکم فوق قطعی شده و تا سه ماه پس از تاریخ ابلاغ آن تخلف ادامه یابد از عملیات نماینده یا مدیر شعبه شرکت متخلف جلوگیری خواهد نمود 

ماده 6-در مورد شرکتهای خارجی که شرایط عملیات آن ها به موجب امتیاز نامه صحیح و منظمی مقرر است و صحت امتیاز را در موعد قانونی تقاضای ثبت وزارت امور خارجه تصدیق نماید مفاد قسمت اخیر ماده فوق مجری نخواهد شد ولی جزای نقدی برای هر روز تاخیر از صدور حکم از قرار روزی ده الی یکصد تومان است. .

ماده 7-تغییرات راجع به نمایندگان شرکت و یامدیران شعب آن باید به اداره ثبت اسناد کتبا اطلاع داده شود و تا وقتی که این اطلاع داده نشد ه عملیاتی که نماینده و یا مدیر سابق به نام شرکت انجام داده عملیات شرکت محسوب است مگر این که شرکت اطلاع اشخاصی را که به استناد این ماده حقی می کنند از تغییر نماینده یا مدیر خود به ثبوت رساند.

ماده 8- شرکتهای بیمه اعم از ایرانی و خارجی و تابع نظام نامه هایی خواهند بود که از طرف وزارت عدلیه تنظیم می شود. قبول تقاضای ثبت شرکتها فوق و شرایط راجعه به ادامع عملیات آن ها منوط به رعایت مقررات نظام نامه های مزبور خواهد بود 

ماده 9-برای اجرای این قانون از طرف وزارت عدلیه نظامنامه های لازمه تنظیم خواهد شد در نظامنامه های مزبور باید راجع به مسایل ذیل صریحا تعیین تکلیف شود: 

. اشخاصی که باید اظهار نامه ثبت بدهند

اوراق و مدارکی که عین یا ترجمه مصدق آن ها باید ضمیمه اظهار نامه شود. 

. نکاتی که در صورت تغییر باید محددا به ثبت برسد 

 طرز ثبت شعب یا نمایندگان جدید 

 اعلاناتی که پس از ثبت باید به وسیله اداره ثبت اسناد به خرج شرکت به عمل 

 تعرفه راجع به ترجمه و تصدیق صحت ترجمه

ماده 10- حقوق ثبتی برای ثبت شرکتها وموسسات اعم از ایرانی و خارجی مطابق تعرفه زیر تعیین می شود: 

الف-حق الثبت شرکتها و موسسات تجارتی (موضوع ماده 10 اصلاحی مصوب 28/8/1346 قانون تجارت ثبت شرکتها ) به ترتیب ذیل تعیین می شود. 

_تا دو میلیون ریال از کل سرمایه به ازای هر ده هزار ریال صد و شصت ریال که در هر صورت از دو هزار ریال کمتر نخواهد بود. 

تا چهار میلیون ریال از کل سرمایه نسبت به مازاد دو میلیون ریال هر ده هزار ریال صد هزار _

تا هشت میلیوم ریال  از کل سرمایه نسبت به مازاد چهارمیلیون ریال هر ده هزار ریال هفتاد ریال _

تا ده میلیون ریا ل از کل سرمایه نسبت به مازاد هشت میلیون ریال هر ده هزار ریال چهل ریال _

تا یکصد میلیون ریال از کل سرمایه نسبت به مازاد ده میلیون ریال هر ده هزار ریال سی ریال _

- از یکصد میلیون ریال تا پانصد میلیون ریال سرمایه از مبدا مقطوعا پانصد هزار ریال_

از پانصد میلیون ریال سرمایه به بالا از مبدا مقطوعا هفتصد هزار ریال _

ماده 8-حق الثبت تغییرات مربوط به ازدیاد سرمایه به ازای هر دفعه تغییر نسبت به سرمایه اضافه شده تابع نرخهای فوق الذکر است و حق الثبت هر دفعه تغییر در موارد دیگر (به استثنای تغییر سرمایه)چهار هزار ریال است. 

ب- (اصلاحی 30/12/1362)- حق الثبت موسسات غیر تجاری (موضوع بند ب ماده 10 اصلاحی 20/8/1346 قانون ثبت شرکتها ) که بدون سرمایه می باشد چهار هزار ریال و حقوق ثبتی موسسات غیر تجارتی با سرمایه به ترتیب ذیل است. 

_حق الثبت موسسات غیر تجاری تا دو میلیون ریال سرمایه مقطوعا پنج هزار ریال

_حق الثبت موسسات غیر تجاری از دو میلیون و یک ریال تا ده میلیون ریال  سرمایه مقطوعا هفت هزار و پانصد ریال

_حق الثبت موسسات غیر تجاری از ده میلیون و یک ریال سرمایه تا یکصد میلیون ریال سرمایه مقطوعا ده هزار ریال 

حق الثبت موسسات غیر تجاری از یکصد میلیون و یک ریال سرمایه به بالا مقطوعا بیست هرار ریال _

_حق الثبت تغییرات مربوط به ازدیاد سرمایه به ازای دفعه تغییر نسبت به سرمایه اضافه شده تابع نرخ های فوق الذکر و حق الثبت هر دفعه تغییر در موارد دیگر .(به استثنای تغییر سرماه(یکهزار ریال است.

_شرکت های تعاونی روستایی و سایر شرکتهای تعاونی که اساسنامه آنها طبق مقررات به تصویب رسیده باشد و همچنین سازمان تعاون و مصرف کادر نیروهای مسلح و واحدهای اقتصادی تابع آن و شرکتهای دولتی توسعه کشاورزی و شرکتهای دولتی کشت و صنعت از پرداخت حقوق ثبتی معاف می باشد. 

_حق الثبت هر شعبه شرکتها و موسسات تجاری وغیر تجاری و تغییرات آن حسب مورد مطابق تعرفه های مقرر در بند (ب) ماده 10 این قانون می باشد. 

_ از تاریخ اجرای این قانون هیچ گونه حقوق دیگری اعم از عمومی و اختصاصی برای ثبت شرکتها و موسسات مندرج در این قانون دریافت نخواهد شد و مقررات مغایر با این قانون لغو می شود.

ماده 11- نماینده هر شرکت خارجی یا مدیر شعبه آن که بر خلاف ماده 3 قبل از ثبت به سمت نمایندگی یا مدیریت شعبه شرکت در ایران اقدام به عملیات تجارتی یا صنعتی یا مالی نماید ، مطابق ماده 5 این قانون محکوم به جزای نقدی خواهد شد . در مورد شرکتهای داخلی که پس از تاریخ اجرای این قانون تشکیل می شود کسانی که مکلف به تقاضای ثتب شرکت بوده و در موعد قانونی به تکلیف خودعمل نکنند ، مطابق ماده 2 این قانون محکوم به جزای نقدی خواهند شد .

ماده 12-مواد 66و 141 قانون تجارت و ما ده 241 قانون ثبت اسناد نسخ و این قانون از 15 خرداد ماه  1310 به موقع اجرا گذارده می شود.

به موجب ماده ی 2 آیین نامه ی تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان،شرکت دانش بنیان، ثبت شرکت یا موسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم افزایی علم و ثروت،توسعه اقتصاد دانش محور،تحقق اهداف علمی و اقتصادی(شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری) و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه(شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل می شود.

در واقع ،سرمایه  اصلی این شرکت ها  نیروی انسانی و اطلاعات تولید شده توسط آنهاست. شرکت دانش بنیان،اساساَ کالا تولید نمی کند و عموماَ ،زمین یا ماشین آلات خاصی نیز ندارد.بلکه همیشه عده ای از افراد تحصیلکرده و با تجربه اطلاعاتی تولید می کنند که این اطلاعات ، محصولات اصلی شرکت محسوب شده و برایشان درآمدزایی دارد.بحث طرح های صنعتی و مالکیت معنوی محصولات ،همیشه از دغدغه های اصلی شرکت محسوب می شود که حفظ حقوق معنوی این اطلاعات ،یکی از مهم ترین مسائل حقوقی در شرکت های دانش بنیان می باشد،زیرا اصولاَ این دارایی ها قابل لمس نمی باشند.

نخستین اقدام جهت تاسیس یک شرکت دانش بنیان ، داشتن یک  ایده ی نو و خلاق  است ، در واقع شما باید برای کسب و کار خود،چشم انداز و ماموریت مشخصی در نظر بگیرید. زیرا هر گونه اندیشه ی نو،  توان ابتکار در پدید آوردن مجموعه ای هدفمند است. استفاده از نظرات یک کارشناس خبره، جهت انطباق این ایده با شرایط بازار، یکی از  اساسی  ترین گام های اولیه محسوب می شود که می تواند در بهبود خدمت رسانی شما و اشراف کامل به موضوع فعالیت ، موثر واقع شود.

وفق ماده ی 2 آیین نامه ،شاخص های تشخیص شرکت های دانش بنیان به دو دسته شاخص های عمومی و اختصاصی تقسیم می شوند.شرکت های متقاضی باید علاوه بر شاخص های عمومی،شرایط مشخص شده در یکی از سه دسته شاخص های اختصاصی را نیز احراز نمایند.

1-شاخص های عمومی

1-حداقل دو سوم از اعضای هیات مدیره شرکت،حداقل دو مورد از شرایط ذیل را احراز کنند:

_حداقل دارای مدرک کارشناسی باشند.

_حداقل 3 سال سابقه فعالیت کاری یا علمی در حوزه فعالیت شرکت و یا سابقه مدیریتی داشته باشند.

_دارای حداقل یک اختراع ثبت شده ارزیابی شده داخلی یا یک اختراع بین المللی مرتبط با حوزه کاری شرکت باشند.

_حداقل نیمی از درآمد شرکت در یک سال مالی گذشته شرکت،ناشی از فروش فناوری،کالا و یا خدمات دانش بنیان(شامل خدمات تحقیق و توسعه و طراحی مهندسی مرتبط با فهرست کالاهای دانش بنیان و خدمات تخصصی دانش بنیان)آن شرکت از طریق قرارداد باشد.

تبصره: شرکت هایی که در مرحله تجاری سازی اولین کالای دانش بنیان خود هستند،در صورتی که دارای تولید پایلوت موفق باشند و استانداردهای لازم را از مراجع ذی صلاح داخلی یا بین المللی کسب کرده باشند، و دارای بازار مطمئن و یا اعلام نیاز معتبر همراه با قرارداد تولید کالا باشند،از رعایت بند 2-1 مستثنی هستند.

_سابقه بیمه پرداختی برای حداقل 3 نفر از کارکنان تمام وقت شرکت،حداقل 6 ماه می باشد.

2-شاخص های اختصاصی

شرکت متقاضی باید علاوه بر دارا بودن شاخص های عمومی،واجد کلیه شرایط اختصاصی در یکی از دسته بندی های ذیل باشد:

الف-شرکت های تولید کننده کالاهای دانش بنیان

_شرکت باید تولیدکننده کالا یا کالاهای دانش بنیان مطابق "فهرست کالاهای دانش بنیان" مصوب کارگروه باشد که در 2 سال گذشته آن ها را در قالب کالاهای جدید یا ارتقاء یافته عرضه کرده و دانش فنی آن را بواسطه انتقال یا ایجاد دانش فنی،از طریق فعالیت های تحقیق و توسعه،نهادینه و بومی سازی کرده باشد.

تبصره: کالاهای جدید یا ارتقا یافته شرکت دارای تاییدیه ها ئ استانداردهای داخلی( در صورت وجود) یا جهانی بوده و در صورت موجود نبودن استاندارد،تایید بهره بردار ذی صلاح را کسب کرده باشد.

_نسبت نیروی انسانی تمام وقت در بخش های غیر پشتیبانی شرکت با درجه کارشناسی و بالاتر فعال در بخش های مرتبط با تولید کالاهای دانش بنیان شرکت،به کل کارکنان تمام وقت،حداقل(30) درصد باشد.

_شرکت دارای عملکرد تحقیق و توسعه فعال،با هزینه کرد تحقیق و توسعه حداقل معادل (7) درصد فروش سالیانه شرکت باشد.

ب-شرکت های تحقیق و توسعه و خدمات طراحی مهندسی

_فعالیت تحقیق و توسعه و یا خدمات طراحی مهندسی شرکت،مرتبط با "فهرست کالاهای دانش بنیان" مصوب کارگروه باشد و خروجی تحقیق و توسعه و یا خدمات طراحی مهندسی شرکت،در دو سال گذشته حداقل دو مورد،یا در یک سال گذشته حداقل یک مورد"

یک برنامه ی موثر و مفید ، نمایانگر نیازهای واقعی اجتماع است. نموداری از آنچه در جهان واقعیت ها می گذرد و در عمل به کار می آید.به عنوان مثال در دل یک  طرح کارآمد ،اثرات مثبت بر روی کیفیت و سطح زندگی مردم و کمک به رفع مشکلات محوری جامعه گنجانده شده است .

• اظهارنامه مالیاتی چیست؟

کارنامه مالی یک سال کاری اشخاص حقیقی یا حقوقی که جهت محاسبه مالیات به اداره امور مالیاتی تسلیم می شود را اظهارنامه مالیاتی گویند. ثبت شرکت ها پس از شروع فعالیت می بایست در 4 ماه اول هر سال اظهارنامه مالیاتی ارائه بدهند.برای مثال کارکرد سال 91 خود را در دفاتر و صورت های مالی باید از ابتدای فروردین 92 تا انتهای تیرماه 92 به دارایی دهند.پیشنهاد ما به شما این است که حتماَ این کار انجام شود و در صورتیکه کارکردی هم نداشتید دفاتر سفید و اظهارنامه سفید ارسال نمایید.این کار بسیار ساده بوده و از طریق پست هم انجام می شود.اما چنانچه، سازمانی با داشتن فعالیت،اظهارنامه و دفاتر خود را به صورت صوری و برای نشان دادن عدم فعالیت خود سفید تحویل دهد به دلیل تخلف شامل علی الراس می شود.

 نحوه ی ارائه ی اظهارنامه مالیاتی:

شیوه ی ارائه ی اظهارنامه به صورت خود اظهاری می باشد. مودیان می بایست با داشتن کد اقتصادی 16 رقمی اطلاعات خود را به صورت الکترونیکی از طریق پیش ثبت نام در سامانه مالیاتی وارد و اقدام به گرفتن اظهارنامه مالیاتی نمایند.
بنابراین، شخص با قید کردن میزان درآمد خود مالیات لازمه را پرداخت می نماید.لازم به ذکر است چنانچه در محاسبه سود و زیان اشتباه شده باشد با ارائه مدارک لازم به مدت یک ماه از تاریخ انقضای تسلیم اظهارنامه جهت رفع اشتباهات زمان داده می شود.

• شرایط ارسال الکترونیکی اظهارنامه مودیان حقوقی:

تسلیم الکترونیکی اظهارنامه این دسته از مودیان با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور و کد رهگیری پیش ثبت نام و در صورت تکمیل اطلاعات ثبت نام امکان پذیر می باشد.بنابراین،ضروری است مودیان حقوقی نسبت به تکمیل ثبت نام،رفع ایرادات احتمالی این مرحله از طریق سامانه عملیاتی مودیان به نشانی http://tax.gov.ir اقدام نمایند. چنانچه حتی یک مورد مغایرت قابل اثبات در دفاتر باشد مالیات شرکت علی الراس خواهد شد.

• علی الراس به چه معنی است؟

هنگامیکه اداره دارایی به دلایل مختلف نتواند مالیات یک مجموعه که به آن مالیات تعلق می گیرد را محاسبه نماید،دارایی خودش راساَ وارد عمل شده و اولاَ دفاتر شرکت را اگر ارائه شده باشد رد می کند و ثانیاَ مالیات شرکت را بصورت خودجوش محاسبه خواهد کرد.

• دلایل علی الراس شدن:

1-مدارک و گزارشات مورد نظر با توجه به درخواست ممیز و یا کارشناس مالیاتی ارائه نشود.
2-حساب سود و زیان و ترازنامه در آن وجود نداشته باشد.
3-در صورتی که به نظر اداره امور مالیاتی مدارک مثبته غیر قابل رسیدگی باشد.(به این معنی که دفاتر مورد قبول هستند اما هزینه مورد قبول نیست و یا بنا به نظر ممیز مطابق با قوانین حسابداری نیست).
طبق ماده 1 قانون مالیات های مستقیم،اشخاص ذیل ملزم به تکمیل و تسلیم اظهارنامه مالیاتی و پرداخت مالیات می باشند.
1-اشخاصی که در ایران اقامت دارند و داخل یا خارج از کشور دارای فعالیت هستند.
2-کلیه اشخاصی که به صورت حقیقی یا حقوقی به فعالیت خود مشغولند.
3-اشخاصی که خارج از ایران اقامت دارند و درآمد و فعالیت آن ها از طریق ایران می باشد.
4-کلیه اشخاص غیرایرانی چه به صورت حقوقی و چه به صورت حقیقی در ایران فعالیت دارند و از طریق ارائه تعلیمات،واگذاری امتیازات و ....موفق به کسب درآمد شدند.

• طبق ماده 2 قانون مذکور،؛اشخاص ذیل مشمول پرداخت مالیات های موضوع این قانون نیستند.

1-موسسات و وزارتخانه های دولتی
2-شهرداری ها
3-سازمان هایی که دولت بودجه ی آن ها را مشخص می کند.

• مدارک مورد نیاز برای اظهارنامه مالیاتی:

_مدارک شناسایی افرادی که دارای حق امضا هستند.
_مدارک شرکت
_اجاره نامه

حمل و نقل در امر تجارت نقش مهمی دارد و طبیعی است بدون آن تجارت ممکن نیست. ثبت شرکت حمل و نقل از راه خشکی و دریا از زمان قدیم معمول بوده و با گذشت زمان تکامل یافته تا به امروز رسیده است.

در کشورهای صنعتی موضوع حمل و نقل از مسائل بسیار مهم می باشد؛زیرا برای تجارت کالا یگانه وسیله ارسال و دریافت است و در امر سیاحت نیز نقش عمده دارد.به همین دلیل شرکت های بزرگ کشتیرانی،راه آهن،هواپیمایی،اتوبوسرانی،تراموا و غیره  تشکیل شده که مخصوصاَ دخالت زیادی در زندگی روزمره انسان دارند و قاعدتاَ باید تحت نظم معینی درآیند.
به موجب ماده ی1 آیین نامه تاسیس و فعالیت شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا،شرکت حمل و نقل بین المللی عبارت است از« یک شخصیت حقوقی که به منظور تصدی عملیات حمل و نقل بین المللی کالا شامل فعالیت های فورواردی،کریری و یا تواماَ تشکیل خواهد شد. شرکت های حمل و نقل جزء شرکت های تعاونی توزیع محسوب شده و جهت تاسیس شرکت نیازمند حداقل 7 نفر عضو می باشند».
برای انجام هر گونه عملیات حمل و نقل بین المللی کالا بوسیله بخش دولتی،تعاونی و خصوصی اخذ مجوز تاسیس شرکت و پروانه فعالیت از سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور ضروری است.
وفق ماده 11 آیین نامه،تقاضای تاسیس شرکت می بایست مستقیماَ به واحد ذی ربط سازمان ارسال و با توجه به مقتضیات اجتماعی،اقتصادی و سایر عوامل من جمله کفایت یا عدم کفایت تعداد شرکت های موجود به تقاضاهای واصله رسیدگی و در صورت ضرورت از طریق انجام آزمون تخصصی از متقاضیان نسبت به قبول یا رد درخواست تاسیس شرکت های جدید اقدام نماید.

• اشخاصی می توانند در آزمون تخصصی شرکت نمایند که دارای شرایط ذیل باشند:

الف-تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران
ب-متدین به یکی از ادیان رسمی کشور
ج-عدم سوء پیشینه موثر کیفری که موجب محرومیت از حقوق اجتماعی گردد.
د-عدم اعتیاد به مواد مخدر
ه-انجام خدمت سربازی یا معافیت دائم از آن
ن-داشتن حداقل 25 سال سن
و-داشتن حداقل دیپلم کامل متوسطه
ح-داشتن سابقه کار مفید اجرایی در امر حمل و نقل بین الملل به شرح ذیل:
دیپلم 8 سال-فوق دیپلم 6 سال-لیسانس 4 سال-فوق لیسانس 3 سال-دکترا 2 سال
نکته:در مورد افرادی که دارای مدرک دانشگاهی در زمینه حمل و نقل می باشند دو سال از سابقه تعیین شده در رده مدرک تحصیلی وی کسر می شود.

• سابقه کار مفید به یکی از شیوه های ذیل احراز می گردد:

الف-تاییدیه وزارتخانه یا سازمانی که متقاضی دارای سوابق مفید اجرایی در حمل و نقل بین المللی بوده است،با ارائه اسنادی از قبیل بازخریدی یا بازنشستگی یا مستعفی شدن
ب-روزنامه رسمی کشور مبنی بر عضویت متقاضی در هیات مدیره شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا و یا اشتغال به سمت مدیریت عامل
ج-تاییدیه سازمان تامین اجتماعی مبنی بر اینکه متقاضی در شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی به لحاظ اشتغال در امر حمل و نقل بین المللی کالا حق بیمه پرداخت نموده است.( این دسته از متقاضیان می بایست اشتغال عملی آن ها در زمینه کار مفید اجرایی حمل و نقل بین المللی مورد تایید انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل بین المللی مربوط قرار گیرد.)
اشخاصی که در آزمون تاسیس قبول می شوند موظفند ظرف مدت حداکثر سه ماه از اعلام نتایج قبولی در آزمون،نسبت به ارائه پیش نویس اساسنامه،شرکتنامه و فهرست اسامی هیات موسس شرکت در شرف تاسیس و همچنین سند رسمی مالکیت یا اجاره دفتر کار بنام خود یا یکی از اعضای هیات موسس را به ضمیمه سایر اطلاعات مورد نیاز به سازمان ارائه تا پس از بررسی و تطبیق مدارک اجازه ثبت شرکت صادر گردد.(دفتر کار شرکت می بایست دارای کاربری اداری یا تجاری بوده و مورد تایید سازمان برای اشتغال به امور حمل و نقل بین المللی قرار گیرد).
هیات موسس موظف است حداکثر ظرف مدت 6 ماه از تاریخ گرفتن مجوز ثبت نسبت به تاسیس شرکت اقدام و یک نسخه کامل مدارک ثبتی و آگهی تاسیس را که به تایید اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد به سازمان ارائه و تحویل دهد.
چنانچه ظرف مهلت های مذکور،شرکت به ثبت نرسد مجوز صادره کان لم یکن تلقی می گردد.
_مدت اعتبار پروانه فعالیت،سه سال می باشد.تمدید مجوز اخذ شده پس از مدت فوق مستلزم رعایت شرایط ذیل است:
1-شرکت مدیر عامل تعاونی مذکور در دوره های آموزشی کوتاه مدت یا شرکت در همایش های آموزشی که این سازمان برگزار می کند.
2-نداشتن تخلف قاچاق که از سوی مراجع قضایی بررسی می شود.
3-ارزیابی نحوه فعالیت و عملکرد شرکت از سوی اتاق بازرگانی و سازمان صنایع و معادن

علایم تجاری، ثبت شرکت نشانه هایی هستند که برای معرفی کالاها و محصولات صنعتی و یا خدماتی از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند.
ماده 1 قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات در تعریف علامت تجارتی مقرر می دارد:
"علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش-تصویر-رقم-حرف-عبارت-مهر-لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی،تجارتی یا فلاحتی اختیار می شود.ممکن است یک علامت تجارتی برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".
از ماده فوق مستفاد می شود که نوع علامت جنبه حصری ندارد،بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد به صورت کلمات،حروف ارقام،تصاویر افراد عادی یا دانشمندان و یا به صورت آهنگ به کار رود و برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی،صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی،هوایی یا دریایی استفاده شود.
علامت تجاری می بایست جدید،ابتکاری و قابل انتقال بوده و گمراه کننده نباشد.

- صفر تا صد ثبت علامت تجاری ، برند ، لوگو ، مارک

- مراحل ثبت علامت تجاری

• از این نظر نشانه های زیر را نمی توان برای علامت تجارتی استعمال نمود:

الف)اسامی عام را نمی توان به نام علامت تجارتی انتخاب نمود.زیرا این نوع کلمات جنبه عمومی داشته و مختص نوع بخصوصی از کالا نمی تواند باشد.مثلاَ کلمه قند را نمی توان برای محصول قند انتخاب نمود یا اینکه شکل ماهی را بدون آنکه حالت مخصوصی داشته باشد نمی توان برای کنسرو ماهی انتخاب نمود.
ب)اوصاف اجناس نمی توانند به عنوان علامت تجارتی انتخاب شوند،مانند باقلوای شیرین،ولی در انتخاب علامت تجارتی اغلب سعی می شود که علامت با کالایی که بر روی آن استعمال می شود رابطه ای داشته باشد مانند پنبه ترموژن که به معنی گرم کننده است یا علامت ملود یا برای انتشارات موسیقی یا علامت v برای ترکیبات ویتامین دار.موضوع اینکه علامت تا چه اندازه ابتکاری است و جنبه تشخیص و تمایز دارد بسته به نظر قاضی است مثلاَ در مورد انتخاب اسم عام کالا به زبان های بیگانه مانند کلمه"تی" برای چای باید دید نام مزبور تا چه حد در کشور معروفیت دارد تا بتوان آن را برای علامت انتخاب نمود.
ج)نشانی های ساده مانند خط مستقیم و اشکال هندسی یا رنگ های عادی نباید به عنوان علامت اختیار شوند مگر آنکه از ترکیب آن ها تصویر ابتکاری پیدا شود.

• ثبت علامت تجاری

به موجب تبصره 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصول اول تیرماه 1310 ثبت علامت در ایران اختیاری است مگر در مواردی که دولت آن را الزامی قرار دهد ولی ماده 2 اضافه می کند: " حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد."
بنابراین موسسات تجاری جز در مواردی که دولت آن را الزامی کند،اجباری به ثبت علامت تجاری ندارند.ولی حق استعمال انحصاری علامت برای آن ها مشروط و منوط به ثبت آن علامت است به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این جهت کلیه تجار و موسسات تجاری برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب، علایم خود را به ثبت می رسانند.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت:

1-اظهارنامه ثبت علامت بازرگانی در سه نسخه روی نمونه های چاپی از طرف متقاضی یا وکیل وی تهیه و تسلیم گردد.اظهارنامه مذکور باید دارای تاریخ و امضاء بوده و حاوی نکات ذیل باشد:

• امضاء کننده اظهارنامه ، صاحب علامت
• اقامتگاه قانونی ( شخص حقیقی یا حقوقی )
• رشته تجارت یا نوع صننعتی
• اسم و اقامتگاه اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ و اخطار را دارند.
• کالا و طبقات علامت بر طبق آیین نامه ( ق.ث.ع.و.ا)
• شرح و توصیف علامت
• طرز مخصوص استعمال علامت مانند اینکه قید شود به وسایل مختلف به هر شکل و اندازه و نوع چاپ

2-مدارک مثبت هویت متقاضی
الف) اشخاص حقیقی:کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی:آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
3-مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ....) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
4-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
5-در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
6-ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط
7-استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم(حداکثر 6 ماه)استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
8-نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
نکته:در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی الزامی نخواهد بود.

• نحوه ی ثبت علائم تجاری

پس از فراهم نمودن مدارک فوق، به سامانه مالکیت صنعتی (قسمت ثبت علائم تجاری) مراجعه نمایید و مراحل ثبت اظهارنامه را با توجه به نوع شخص حقیقی یا حقوقی تکمیل  و مدارک مورد نیاز را در سامانه بارگذاری کنید.
متقاضی باید مشخص کند که علامت تجاری او مربوط به کدام فصل و طبقه است. بعد از بازبینی و تایید اطلاعات وارد شده در انتها،می بایست از طریق اینترنتی هزینه اولیه ثبت را واریزکنید. پس از پایان مراحل ، کد رهگیری را دریافت خواهید کرد و در صورت تایید کارشناس مربوطه ، دو نسخه قرارداد به آدرس شما ارسال خواهد شد.شما باید پس از امضای هر دو نسخه یکی از نسخ را به همراه مدارک برابر اصل شده و فیش واریزی به آدرس مرکز ارسال کرده و پس از دریافت مدارک مراحل ثبت شروع خواهد شد.بررسی اظهارنامه صرفاَ بر اساس اولویت زمان ثبت آن ها در سامانه می باشد.لذا حضور متقاضیان در اداره تاثیری در فرآیند انجام کار ندارد.
اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی پس از دریافت اظهارنامه ، نحوه تنظیم آن را با مقررات تطبیق ، و مراتب را در دفتر ثبت می کند. طبق ماده 9 قانون ثبت علائم و اختراعات:"در موارد ذیل متصدی شعبه تقاضای ثبت را رد خواهد کرد":
1)در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد.
2)در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد"
چنانچه اداره ی مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر می نماید. (پرداخت هزینه های ثبت علامت،  بر عهده ی متقاضی است).
لازم به توضیح است مراتب در روزنامه رسمی با قید نام و نشانی صاحب علامت و کالاهایی که در آن ها از علامت استفاده می شود،با تمامی مشخصات آگهی می شود.

• ثبت علامت در دفتر مخصوصی با قید مراتب ذیل به عمل خواهد آمد:

الف-تاریخ و شماره ترتیب اظهارنامه
ب-تاریخ و شماره ثبت علامت و مشخصات مذکور در ماده یک آیین نامه
ج-الصاق یک نمونه از علامت در محلی که به این امر اختصاص داده شده است.
د-حق الثبت و حقوق دریافتی برای هر طبقه
ه-امضای درخواست کننده یا قائم مقام او به طریقی که قسمتی از امضای او در روی صفحه و قسمتی در روی علامت باشد.
و-امضای رئیس شعبه ثبت علائم و یا مقام مقام او
پس از ثبت علامت تصدیقی که حاوی نکات ذیل باشد با الصاق یک نمونه کامل از علامت بر روی آن به صاحب علامت یا نماینده او تسلیم می شود:
1-تاریخ وصول اظهارنامه و شماره ثبت آن در دفتر ثبت اظهارنامه
2-تاریخ ثبت علامت و شماره ثبت آن
3-اسم و شغل و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت
4-نوع مال التجاره و یا محصول و طبقات محصولی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود.
5-تعیین اجزایی که صاحب علامت حق استفاده انحصاری آن را به خود تخصیص ثبت رسیده باشد.
6-تاریخ و شماره و محل ثبت در خارجه در صورتی که علامت قبلاَ در خارجه به ثبت رسیده باشد.
7-تاریخ صدور تصدیق
8-مدت اعتبار ثبت علامت
9-امضای رییس شعبه ثبت علائم تجارتی و مدیر کل ثبت اسناد و املاک

در طول حیات شرکت ممکن است شرایطی پیش آید و افزایش سرمایه ضرورت یابد.علل افزایش سرمایه متعدد است. گرفتن کارت بازرگانی فوری اگر شرکت بخواهد فعالیت های خود را توسعه دهد با افزایش سرمایه ، امکانات مالی آن افزایش می یابد.اگر بخواهد به جای افزایش سرمایه از اشخاص ثالث وام بگیرد بر بدهی های خود افزوده است ؛ در حالی که آورده های جدید ناشی از افزایش سرمایه جنبه مثبت دارایی او را بیشتر می کند.شرکت به جای مراجعه به اشخاص ثالث می تواند از امکانات شرکا یعنی اندوخته های شرکت و سود تقسیم نشده یا مبالغ حاصل از اضافه ارزش سهام جدیدی که ممکن است صادر کرده باشد و متعلق حق شرکاست ، استفاده کند.سرانجام اینکه می تواند طلب های اشخاص از خود را در قبال تخصیص سهام به آنان تهاتر کند.مجموعه این فروض را می توان در قالب دو فرض مهم عنوان کرد : تصمیم شرکت به افزایش سرمایه از طریق مراجعه به عموم و تصمیم شرکت به استفاده از امکانات مالی شرکای شرکت برای افزایش سرمایه
پس از اخذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه ، باید مراتب از طریق نشر آگهی در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد،به اطلاع صاحبان سهام برسد.

درج آگهی در روزنامه

قانونگذار برای اطلاع عموم و بالطبع اطلاع شرکا از تصمیم مجمع عمومی در مورد افزایش سرمایه انتشار برخی آگهی های راجع به تصمیم مزبور را ضروری تلقی کرده است.
به موجب ماده 169 لایحه قانونی 1347 : " در شرکت های سهامی خاص پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید مراتب از طریق نشر آگهی در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد به اطلاع صاحبان سهام برسد.در این آگهی باید اطلاعات مربوط به افزایش سرمایه و مبلغ اسمی سهام جدید و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش سهم و تعداد سهامی که هر صاحب سهم به نسبت سهام خود حق تقدم در خرید آن ها را دارد و مهلت پذیره نویسی و نحوه پرداخت ذکر شود.در صورتی که برای سهام جدید شرایط خاصی در نظر گرفته شده باشد چگونگی این شرایط در آگهی قید خواهد شد".
ماده 170 لایحه مذکور مقرر می کند:" در شرکت های سهامی عام پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید آگهی به نحو مذکور در ماده 169 منتشر و در آن قید شود که صاحبان سهام بی نام برای دریافت گواهینامه حق خرید سهامی که حق تقدم در خرید آن را دارند ظرف مهلت معین که نباید کم تر از بیست روز باشد به مراکزی که از طرف شرکت تعیین و در آگهی قید شده است مراجعه کنند.برای صاحبان سهام با نام گواهینامه های حق خرید باید توسط پست سفارشی ارسال گردد".
به موجب ماده 171 لایحه قانونی 1347 : " گواهینامه خرید سهم مذکور در ماده فوق باید مشتمل بر نکات ذیل باشد :
1.نام و شماره ثبت و مرکز اصلی شرکت
2.مبلغ سرمایه فعلی و همچنین مبلغ افزایش سرمایه؛
3.تعداد و نوع سهامی که دارنده گواهینامه حق خرید آن را دارد، با ذکر مبلغ اسمی سهم و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش آن؛
4.نام بانک و مشخصات حساب سپرده ای که وجوه لازم باید در آن پرداخت شود ؛
5.مهلتی که طی آن دارنده گواهینامه می تواند از حق خرید مندرج در گواهینامه استفاده کند ؛
6.هر گونه شرایط دیگری که برای پذیره نویسی مقرر شده باشد.
تبصره: گواهینامه حق خرید سهم باید به همان ترتیبی که برای امضای اوراق سهام شرکت مقرر است به امضا برسد.
در مورد دو ماده 169 و 170 باید گفت این مواد در فرضی قابلیت اجرا دارد که مجمع عمومی حق تقدم صاحبان سهام را در پذیره نویسی سهام جدید از آنان سلب نکرده باشد.این نکته که در ماده 157 آیین نامه اجرای قانون 1966 فرانسه به صراحت ذکر شده است ، از مفاد ماده 172 لایحه قانونی 1347 نیز به خوبی استنتاج می شود.
به موجب ماده اخیر : " در صورتی که حق تقدم در پذیره نویسی سهام جدید از صاحبان سهام سلب شده باشد یا صاحبان سهام از حق تقدم خود ظرف مهلت مقرر استفاده نکنند، حسب مورد ، تمام یا باقیمانده سهام جدید عرضه و به متقاضیان فروخته خواهد شد". طرز تلقی مزبور کاملاَ منطقی است ، چه اگر حق تقدم صاحبان سهام به طور کامل سلب شده باشد ، انتشار آگهی به منظور دعوت از آنان برای استفاده از حق تقدم خود عمل لغوی خواهد بود.